Inleiding
Deze bijlage biedt inzicht in de Europese geldstromen voor zover relevant voor de beleidsterreinen van EZ. Er wordt ingegaan op het Meerjarig Financieel Kader 2014–2020, op een aantal EU-fondsen en EU-programma’s voor de periode 2014–2020 en op de Eigen Middelen van de EU.
Meerjarig Financieel kader 2014–2020
In het Meerjarig Financieel Kader (MFK) worden zowel de maximale omvang van de jaarbegrotingen als de verdeling van de middelen over de hoofdthema’s van het beleid vastgelegd. Voor de volledige zeven jaar komt de meerjarenbegroting uit op een bedrag van 960 miljard euro. Dat is 1 procent van het BNP van alle lidstaten bij elkaar. Het MFK wordt vastgesteld in een verordening. Parallel hieraan wordt in het Eigen Middelen Besluit de financiering van het EU-beleid geregeld. Deze afspraken worden aangevuld met een Interinstitutioneel Akkoord over begrotingsaangelegenheden tussen Europese Commissie, Europees Parlement en Raad.
De verschillende EU-programma’s en EU-fondsen
Voor de uitvoering in medebewind van het Europees Beleid worden vanuit de Europese Commissie eisen gesteld aan de uitvoering door de lidstaten. Deze eisen zijn vastgelegd in Raadsverordeningen en uitgewerkt in Commissieverordeningen en bijbehorende richtsnoeren. De lidstaten zijn verantwoordelijk voor de geharmoniseerde en éénduidige uitvoering van het EU-beleid.
Voor de uitvoering van het EU beleid stelt de Europese Commissie een aantal Europese Fondsen aan de lidstaten beschikbaar.
Voor EZ zijn de volgende EU-programma’s en EU-fondsen relevant:
-
1. Gemeenschappelijk Landbouwbeleid 1e pijler (GLB): het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF);
-
2. Gemeenschappelijk Landbouwbeleid 2e pijler (POP): het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO);
-
3. Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB): het Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij (EFMZV);
-
4. Europees Structuurbeleid: Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO);
-
5. Horizon 2020 (periode 2014–2020);
-
6. Programma voor de versterking van het concurrentievermogen van Midden- en Kleinbedrijf (COSME).
1. Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) 2014–2020
Binnen het GLB zijn twee pijlers te onderscheiden. De 1e pijler bestaat uit directe inkomenssteun aan agrariërs en markt- en prijsbeleid. Met behulp van vooral rechtstreekse inkomenssteun richt deze pijler zich op het stabiliseren van landbouwinkomens. De 2e pijler betreft het plattelandsbeleid. Deze pijler richt zich op de kwaliteit van alle plattelandsgebieden in de EU.
GLB pijler 1: het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF)
Met TK 28 625 nr. 168 van 6 december 2013, TK 28 625 nr. 189 van 2 april 2014 en TK 28 625 nr. 194 van 5 juni 2014 is de Kamer geïnformeerd over de implementatie in Nederland van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) voor de periode 2014–2020.
Hieronder volgen de belangrijkste maatregelen:
1a. Inkomenssteun voor boeren
Het nieuwe GLB stapt af van het systeem van historische betalingen en binnen het systeem van directe betalingen vormen de vergroeningsmaatregelen een belangrijk element. Het nieuwe GLB stuurt op de omvorming van op historische referentie gebaseerde directe betalingen naar een gelijke hectarebetaling binnen lidstaten. Op Europees niveau is vastgelegd dat landbouwbedrijven die gebruik willen maken van de directe betalingen in het nieuwe GLB verplicht zijn om vergroeningsmaatregelen toe te passen. Hiervoor is 30% van het budget voor directe betalingen bestemd.
Bij de nationale implementatie van de directe betalingen vormen de invulling van de vergroeningsverplichtingen en de extra ondersteuning van jonge boeren een belangrijk onderdeel.
Er zijn drie generieke vergroeningsmaatregelen Europees vastgesteld.
-
1. Gewasdiversificatie. Bedrijven moeten op bouwland minstens drie gewassen telen. Met name voor kleine bedrijven bestaan hierop enkele uitzonderingen. Binnen de gewasdiversificatie bestaan geen mogelijkheden voor nationale keuzen.
-
2. Behoud van blijvend grasland.
-
3. Ecologisch aandachtsgebied met een omvang van 5% van het bouwlandoppervlak. Hierbij kunnen de lidstaten kiezen uit een aantal opties waaronder landschapselementen, akkerranden, bufferstroken en stikstofbindende gewassen.
Om te voldoen aan de vergroeningsverplichting is het mogelijk dat lidstaten, naast bovengenoemde maatregelen en na goedkeuring door de Europese Commissie, equivalente maatregelen toevoegen aan de Europese lijst.
1b. Extra ondersteuning jonge boeren
Meer dan tweederde van de Europese boeren is ouder dan 55 jaar. Om de toekomst van de sector zeker te stellen wil de Commissie jonge boeren gedurende de eerste vijf jaar van het bestaan van hun bedrijf extra financiële ondersteuning bieden. Lidstaten worden verplicht extra steun aan jonge boeren te geven via een zogenaamd «top-up» op directe betalingen. Hiervoor dient maximaal 2% van de enveloppe voor directe betalingen (1e pijler GLB) te worden aangewend. Daarnaast is besloten dat via het plattelandsbeleid (2e pijler GLB) jonge boeren extra steun kunnen ontvangen. Conform de wens van de Kamer komt er een landsdekkende jongeboerenregeling gericht op innovatieve investeringen, en wel voor € 5,2 mln per jaar, waarvan de provincies € 2,6 mln cofinancieren. Conform de motie Dik-Faber (Kamerstuk 33 750-XIII, nr. 65) heeft de Staatssecretaris van EZ met de provincies afgesproken dat ze streven naar een zo gelijk mogelijke uitvoering van de regeling. Omdat het karakter van de regeling zich richt op innovaties kunnen per provincie wel accentverschillen aangebracht worden zodat beter ingespeeld kan worden op regionale behoeften.
2. Markt- en prijsbeleid
Met de nieuwe integrale Gemeenschappelijke Marktordening (iGMO) is een belangrijke stap gezet naar verdere marktoriëntatie. Het nieuwe wetgevingspakket voor markt- en prijsbeleid is grotendeels in werking getreden op 1 januari 2014. De quotaregeling voor melk loopt echter door tot 1 april 2015 en de quotaregeling voor suiker tot 1 oktober 2017.
Een belangrijke wijziging ten opzichte van de vorige iGMO is dat nu voor alle agrarische sectoren de mogelijkheid bestaat om producenten- en brancheorganisaties op te richten. Onder bepaalde voorwaarden kunnen deze organisaties toestemming krijgen om regels algemeen verbindend te verklaren (AVV). Een AVV kan onder meer betrekking hebben op regels op het gebied van dier- en plantgezondheid en voedselveiligheid.
Financieel overzicht
Onderstaand overzicht geeft de voorlopige raming (lopende prijzen) van de voor Nederland beschikbaar komende EU budgetten voor de directe betalingen. (Zie ook TK, 28 625 nr. 194).
| Kalenderjaar | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Totaal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nationale enveloppe directe betalingen | 793 | 781 | 768 | 756 | 744 | 732 | 732 | 5.306 |
GLB pijler 2: Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO)
Met TK 28 625 nr. 168, nr. 189 en nr. 194 is de Kamer geïnformeerd over het Plattelands Ontwikkelings Programma 2014–2020.
Met de provincies is een akkoord bereikt over de invulling van het Plattelandsprogramma voor de periode 2014–2020. Provincies en EZ werken samen aan het opstellen van het derde Plattelandsprogramma (POP3) 2014–2020. Er wordt één operationeel programma ingediend dat wordt opgebouwd vanuit de vier landsdelen.
POP3 wordt landsdelig ingevuld door de provincies en aangevuld door het Rijk. Met de landsdelige aanpak kunnen gebiedsspecifieke behoeftes in de landbouw worden aangepakt. Aan generieke behoeftes wordt landsdekkend invulling gegeven. Met deze combinatie kan optimaal ingespeeld worden op het bevorderen van een gelijk speelveld. De provincies leveren het grootste deel van de benodigde nationale middelen cofinanciering voor POP 3, aangevuld met co-financiering door de waterschappen (verbetering waterkwaliteit).
Het standaard cofinancieringspercentage van de Europese Unie voor POP3 bedraagt maximaal 53%. Voor investeringen en maatregelen ten behoeve van milieu, klimaatadaptatie en klimaatmitigatie is een uitzondering gemaakt en besloten tot maximaal 75% Europese cofinanciering. Inmiddels heeft Nederland gekozen voor een cofinancieringspercentage van 50% met uitzondering van agrarisch natuurbeheer. Hier is het 75%.
De Raad heeft voorts besloten een voorziening te treffen waarmee dubbele betaling (voor vergroening en agrarisch natuurbeheer) wordt voorkomen. In het plattelandsbeleid is ook de mogelijkheid opgenomen voor boeren om als collectieven deel te nemen aan de regelingen voor het het agrarisch natuurbeheer.
In overleg met de provincies is besloten POP3 concreet te richten op de volgende thema’s:
-
1) Versterken van innovatie, verduurzaming en concurrentiekracht;
-
2) Jonge boeren;
-
3) Natuur en landschap (zoals afgesproken in het Natuurpact);
-
4) Verbetering van de waterkwaliteit;
-
5) LEADER (inclusief projecten onder het programma Duurzaam Door).
Onderstaand volgt een overzicht van de bedragen die gemiddeld per jaar voor het Plattelandsontwikkelingsprogramma 2014–2020 (POP3) beschikbaar zijn
| Kalenderjaar | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | totaal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bijdrage EU | 87,0 | 87,0 | 87,0 | 87,0 | 87,0 | 86,0 | 86,0 | 607,0 |
| Bijdrage provincies | 82,1 | 82,1 | 82,1 | 82,1 | 82,1 | 82,1 | 82,1 | 574,7 |
| Bijdrage Rijk | 9,7 | 9,7 | 9,7 | 9,7 | 9,7 | 9,7 | 9,7 | 67,9 |
In de bijlage van TK 28 625 nr. 194 d.d. 5 juni 2014 is een tabel opgenomen met een nadere specificatie van de middelen die gemiddeld per jaar voor het plattelandsontwikkelingsprogramma 2014–2020 beschikbaar zijn.
Het bedrag dat voor Nederland vanuit het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO) beschikbaar is voor POP3 bedraagt € 607 miljoen voor de periode 2014–2020. Dat is circa € 87 mln per jaar. De nationale co-financiering bedraagt € 91,8 mln per jaar. Het aandeel van de provincies bedraagt € 82,1 mln per jaar en deze uitgaven worden verantwoord in de jaarrekeningen van de provincies. Provincies hebben afspraken gemaakt met de waterschappen over de nationale cofinanciering. Het EZ aandeel bedraagt circa € 9,7 mln per jaar en deze uitgaven worden verantwoord in het jaarverslag van EZ (artikel 16). Het Rijksaandeel heeft betrekking op regeling garantstelling marktintroductie risicovolle innovaties en op de regeling brede weersverzekering.
3. Gemeenschappelijk Visserij Beleid (GVB): Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij (EFMZV)
Het GVB is in de eerste plaats gericht op de ontwikkeling van een verantwoorde visserijketen waarmee een evenwichtige en duurzame exploitatie van de visstand wordt bevorderd. Hiertoe zijn in EU-verband regels opgesteld, zoals beperkingen voor bepaalde visserijmethoden. Tevens zijn afspraken gemaakt ter bevordering van de stabiliteit van de vismarkt.
Het jaar 2015 is het laatste jaar dat nog gebruik gemaakt kan worden van middelen uit het Europees Visserijfonds (EVF) om deze doelen te bereiken.
Ontwikkelingen EFMZV 2014–2020
Met de brieven van 4 april 2014 (TK 32 201 nr. 71) en 24 juni (TK 32 201, nr. 72) is de Kamer geïnformeerd over de inzet van EZ ten aanzien van het EFMZV.
De Europese Raad, het Europees Parlement en de Europese Commissie hebben op 24 januari 2014 in triloog een politiek akkoord bereikt over de EFMZV-verordening. Dit akkoord is half april 2014 in het Europees Parlement en begin mei 2014 in de Raad in stemming gebracht. Daarmee is de EFMZV-verordening formeel in mei 2014 vastgesteld en is in juni 2014 de omvang van de voor Nederland beschikbare financiële middelen bekend gemaakt door de Europese Commissie. Aan het voor Nederland beschikbare bedrag zal de nationale cofinanciering worden toegevoegd. In september/oktober 2014 moet het Operationeel Programma (OP) worden ingediend bij de Europese Commissie. Deze moet het programma uiterlijk in februari 2015 goedkeuren.
Hoofddoel van het EFMZV is het bijdragen aan de verwezenlijking van de doelstellingen van het hervormde GVB, dat wil zeggen aan de verdere verduurzaming en versterking van de concurrentiekracht van de visserij en aquacultuur. Het EFMZV biedt de sector kansen om initiatieven voor meer duurzaamheid, kostprijsverlaging en kwaliteitsverbetering te ontwikkelen en deze te implementeren. Het fonds zal eveneens worden ingezet om uitdagingen op te pakken en oplossingen aan te dragen voor de invoering van de aanlandplicht.
Het Nederlandse OP, zoals dat binnenkort wordt ingediend bij de Europese Commissie, is mede tot stand gekomen op basis van input van vele stakeholders. Dit OP geeft voor de komende jaren richting en sturing aan de inzet van het EFMZV in Nederland. In het OP is het EFMZV-instrumentarium gericht op 3 hoofdthema’s:
-
1. Invoering van de aanlandplicht;
-
2. Verdere verduurzaming van de visserij- en aquacultuur;
-
3. Verbetering van de rendementen in de visserij- en aquacultuurketen.
Financieel overzicht OP
De Minister van EZ heeft voor de uitvoering van het GVB een Operationeel programma opgesteld voor de periode 2014–2020. De verdeling van de kosten van dit programma tussen overheid en begunstigden bedraagt in de meeste gevallen 50–50.Van het overheidsdeel komt gemiddeld 75% uit het EFMZV, de resterende 25% is nationale cofinanciering.
De voor Nederland beschikbaar komende EU budgetten voor het EFMZV (2014–2020) zijn (x € 1 mln):
| Kalenderjaar | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | totaal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| EFMZV middelen | 13,9 | 14,1 | 14,2 | 14,5 | 14,8 | 14,9 | 15,1 | 101,5 |
Op de begroting van EZ zijn op artikelonderdeel 16.1 voor de cofinanciering van het GVB 2014–2020 de volgende nationale middelen beschikbaar (x € 1 mln):
| Kalenderjaar | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | totaal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rijksmiddelen co-financiering GVB | 5,0 | 5,8 | 7,3 | 5,3 | 5,3 | 1,3 | 30,0 |
4. Europese Structuur en Investeringsfondsen
De Europese Structuur en Investeringsfondsen (ESI) hebben tot doel om de economische concurrentiekracht, werkgelegenheid en cohesie in Europa te versterken.
Het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO) wordt in Nederland gebruikt voor het uitbouwen van de sterke punten in de regio en voor innovatie. Ook worden uit het fonds grensoverschrijdende programma's (Interreg) gefinancierd.
Uitgangspunt voor het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO) is dat wordt bijgedragen aan de nationale doelen in het kader van de Europa 2020 strategie. Met EFRO worden vier landsdelige programma’s gefinancierd, te weten Noord-Nederland, Oost-Nederland, West-Nederland en Zuid-Nederland. Daarnaast worden vier grensoverschrijdende programma’s ondersteund. Dit zijn de programma’s Duitsland-Nederland, Euregio Maas-Rijn, Vlaanderen-Nederland en Twee Zeeën.
Voor de nieuwe programmaperiode 2014–2020 zijn de gezamenlijke hoofddoelen van Rijk en regio voor de landsdelige programma’s vastgesteld. Deze hoofddoelen betreffen innovatie en koolstofarme economie. Het MKB is een belangrijke doelgroep. Belangrijke thema’s binnen Interreg zijn grensoverschrijdende innovatiesamenwerking, koolstofarme economie en arbeidsmobiliteit.
Besloten is om de decentrale uitvoering van de landsdelige programma’s te continueren. Ook is afgesproken dat de landsdelige beheersautoriteiten nauwer gaan samenwerken en een uniforme werkwijze hanteren.
Nederland ontvangt aan EFRO voor de nieuwe programmaperiode 2014–2020 € 507,3 mln (in lopende prijzen) voor de landsdelige programma’s en € 389,7 mln (in lopende prijzen) voor de grensoverschrijdende samenwerking. EZ stelt voor de uitvoering van de nieuwe programmaperiode 2014–2020 in totaal € 91 mln aan Rijkscofinanciering beschikbaar voor de vier landsdelige programma’s en € 49 mln voor de grensoverschrijdende programma’s.
De Europese Structuurfondsverordeningen zijn in december 2013 in werking getreden na besluitvorming hierover in het Europese parlement en de Europese Raad. Het eindresultaat van de onderhandelingen over het cohesiebeleid 2014–2020 komt grotendeels overeen met de Nederlandse inzet (TK, 21 501-08, nr. 493).
In 2013 is door het Ministerie van EZ gewerkt aan het opstellen van de Partnerschapsovereenkomst. Dit is het overkoepelende strategische document dat samen met het landsdelige EFRO programma en de andere Structuurfondsprogramma’s in 2014 ter goedkeuring bij de Europese Commissie is ingediend. De Partnerschapsovereenkomst gaat in op de punten waarop Nederland zich verder moet ontwikkelen in het licht van de Europa2020 strategie en de bijdrage die de Europese Structuur- en Investeringsfondsen, waaronder EFRO, hieraan leveren.
Een goede verantwoording van de EU gelden en de Rijksmiddelen is van groot belang. Er liggen inmiddels goede afspraken over management en controle van de programma’s. De taken en verantwoordelijkheden van de diverse betrokken partijen in de verantwoordingsketen zijn helder. De bureaucratie rondom de controle en beheerstructuur is zoveel als mogelijk verminderd, waarbij de rechtmatige besteding van overheidsmiddelen niet uit het oog verloren is.
Voor de cofinanciering van het EFRO 2014–2020 zijn de volgende Rijksmiddelen (inclusief uitvoeringskosten) op de begroting van EZ (artikel 18.1) beschikbaar (x € 1 mln):
| Kalenderjaar | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | totaal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rijksmiddelen co-financiering EFRO | 10,0 | 17,1 | 17,1 | 31,2 | 31,6 | 27,4 | 17,2 | 10,2 | 6,5 | 168,3 |
5. Horizon 2020 (kaderprogramma voor onderzoek en innovatie) periode 2014- 2020
Door de Europse Commissie worden een aantal communautaire programma’s uitgevoerd waarvoor EU steun kan worden verkregen. Dit betreft met name Horizon 2020, het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie voor de periode 2014–2020. Een beperkt deel van het budget voor het Europees Kaderprogramma voor onderzoek en technologische ontwikkeling wordt gealloceerd bij publiekpublieke en publiekprivate programma’s. Uitvoering van dat deel van het budget geschiedt niet door de Europese Commissie (zoals regulier het geval is bij het Kaderprogramma) maar door de daarvoor opgerichte samenwerkingsvorm.
Horizon 2020
Het zevende kaderprogramma voor onderzoek en technologische ontwikkeling (KP7) liep eind 2013 af. Horizon 2020 (looptijd 2014–2020) is het huidige programma voor onderzoek en innovatie en omvat programma’s zoals die nu in KP7 zitten, de innovatiegerelateerde onderdelen die in de periode 2007–2013 waren ondergebracht in het Concurrentiekracht en Innovatieprogramma (CIP) en het Europees Instituut voor Innovatie en Technologie (EIT). Het doel is de wetenschappelijke en technologische basis van Europa te versterken, evenals de concurrentiekracht van het Europese bedrijfsleven. Daarnaast is benutting van kennis voor het oplossen van maatschappelijke uitdagingen een belangrijk uitgangspunt. De Rijksdienst Voor Ondernemend Nederland (RVO) stimuleert in opdracht van EZ en andere departementen de Nederlandse deelname aan Horizon 2020.
Voor EZ gaat de aandacht uit naar het verbinden van Horizon 2020 met het nationale innovatiebeleid – in het bijzonder naar de pijlers industrieel leiderschap en maatschappelijke uitdagingen met de topsectoren –, het op peil houden van de deelname van Nederlandse partijen en het verbeteren van de bedrijfsdeelname (specifiek het MKB). Daarnaast wordt ook nadrukkelijk aansluiting gezocht met de regionale initiatieven gesteund vanuit de structuurfondsen.
Naast bijdrages aan projecten draagt de Europese Commissie vanuit het Kaderprogramma ook bij aan publiekpublieke en publiekprivate programma's:
Publiekpublieke programma's zijn gebaseerd op artikel 185 van het EU-Werkingsverdrag en worden ook nationaal gecofinancierd. Het Ministerie van EZ cofinanciert één daarvan direct, het artikel 185 initiatief Eurostars, dat gericht is op het MKB. Indirect (via het standaardeninstituut VSL) wordt het artikel 185 initiatief European Metrology Research Programme door EZ gecofinancierd.
De publiekprivate programma's, zogenaamde Joint Technology Initiatives, worden in een aantal gevallen eveneens nationaal gecofinancierd. Tijdens de looptijd van KP7 betrof dit de JTI's Artemis en Eniac gericht op respectievelijk embedded computing systems en nano electronica. Tijdens Horizon 2020 zijn deze opgevolgd door het JTI ECSEL. Deze JTI’s worden door het Ministerie van EZ gecofinancierd. In samenhang met deze communautaire samenwerkingsvormen bestaat er gouvernementele samenwerking in Eureka-clusters om de mondiale concurrentiekracht van ICT industrie te versterken.
Middelen voor cofinanciering Horizon2020 op begroting EZ
| 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| JTI/Eureka | 33.265 | 37.347 | 40.587 | 40.000 | 40.000 | 40.000 | 40.000 |
| Eurostars | 11.174 | 15.255 | 16.556 | 18.325 | 18.325 | 18.325 | 18.325 |
| Totaal | 44.439 | 52.602 | 57.143 | 58.325 | 58.325 | 58.325 | 58.325 |
De middelen voor JTI/Eureka bevatten de eerste jaren nog uitfinanciering van KP7. De bedragen van Eurostars zijn inclusief top-up (25%) van Europa.
6. Programma voor de versterking van het concurrentievermogen van Midden- en Klein Bedrijf (COSME)
Dit programma heeft als doel het verbeteren van het concurrentievermogen van bedrijven en MKB en richt zich onder andere op het vergemakkelijken van de toegang tot financiering voor het MKB, het verbeteren van het bedrijfsklimaat en het vergemakkelijken van de toegang tot markten.
Dit programma is een voortzetting van het Competiveness and Innovation Framework Programme (CIP) dat eind 2013 is afgelopen. COSME (looptijd 2014–2020) heeft als doelstellingen om 1) het concurrentievermogen van bedrijven en het MKB in het bijzonder te versterken en 2) de ondernemingscultuur aan te moedigen en de oprichting en groei van het MKB te bevorderen. De via het programma gefinancierde activiteiten richten zich op:
-
– het verbeteren van de toegang tot financiering voor het MKB;
-
– het verbeteren van de toegang van het MKB tot de interne markt en markten buiten de EU;
-
– het verbeteren van de raamvoorwaarden voor het concurrentievermogen van bedrijven;
-
– het promoten van ondernemerschap.
Eigen Middelen EU
In het Eigen Middelen Besluit wordt de financiering van het EU beleid geregeld. De Eigen Middelen van de EU bestaan uit de volgende onderdelen:
-
1. Traditionele eigen middelen (vooral invoerrechten);
-
2. BTW-afdracht;
-
3. Afdracht op basis van het Bruto Nationaal Inkomen (BNI).
De voor EZ relevante afdrachten zijn de zogenaamde douanerechten op landbouwproducten en productieheffingen (categorie 1: Traditionele eigen middelen). Deze ontvangsten worden op de EZ begroting verantwoord (artikel 16). De ontvangsten voor douanerechten op landbouwproducten worden voor 2015 geraamd op circa € 250 mln. Vervolgens worden deze middelen aan de EU afgedragen en deze uitgaven staan op de begroting van Buitenlandse Zaken (V; Artikel 3). Omdat het innen van de douanerechten tot kosten leidt in de lidstaten, ontvangen zij hiervoor een vergoeding (perceptiekostenvergoeding). Deze ontvangsten zijn ook op de begroting van BZ opgenomen op hetzelfde beleidsartikel.