Voor u ligt het departementale jaarverslag 2011 van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Het jaarverslag van VWS bestaat uit vier onderdelen: Algemeen, Beleidsverslag, Jaarrekening en Bijlagen.
Het onderdeel Algemeen omvat het verzoek tot dechargeverlening en deze leeswijzer.
Het Beleidsverslag is opgebouwd uit vier onderdelen:
-
• De paragraaf beleidsprioriteiten gaat in op de belangrijkste resultaten van het ministerie van VWS over het afgelopen jaar. Het gaat om de hoofdlijnen van het beleid en de beleidsprioriteiten van het huidige kabinet en bewindspersonen.
-
• De beleidsartikelen bestaan uit een financiële toelichting op opmerkelijke verschillen tussen realisatie en begroting.
-
• De niet-beleidsartikelen verantwoorden de financiële toelichting bij ministerie- en zorgbrede uitgaven die niet specifiek zijn toe te rekenen aan een van de doelstellingen van de beleidsartikelen, onvoorziene uitgaven, taakstellingen en loon- en prijsbijstellingen.
-
• De bedrijfsvoeringsparagraaf geeft informatie over bedrijfsvoeringsvraagstukken die zich gedurende het begrotingsjaar hebben voorgedaan en waarvan informatieverstrekking voor het inzicht en oordeelsvorming door de Tweede Kamer van belang is.
De jaarrekening is opgebouwd uit de departementale verantwoordingsstaat, de saldibalans inclusief toelichting, de samenvattende verantwoordingsstaat baten-lastendiensten, de jaarverantwoordingen van de onder het ministerie van VWS ressorterende baten-lastendiensten en een overzicht van medewerkers die in het verslagjaar meer verdiend hebben dan het gemiddelde belastbare loon van de ministers.
Tot slot bevat het jaarverslag een aantal bijlagen, te weten de bijlage Financieel Beeld Zorg, zelfstandige bestuursorganen en rechtspersonen met een wettelijke taak, inhuur externen, de lijst met gebruikte afkortingen en het trefwoordenregister.
Afwijking van de rijksbegrotingsvoorschriften
VWS heeft sinds het jaarverslag 2007 meegedaan aan het experiment van het ministerie van Financiën ter verbetering en vereenvoudiging van begroting en jaarverslag. Bij het jaarverslag over 2010 is een einde gekomen aan dit experiment.
Bij de begrotingen 2012 is een start gemaakt met de nieuwe begrotingspresentatie Verantwoord Begroten. Voor de toenmalige experimentdepartementen, waaronder VWS, is 2011 een overgangsjaar waarbij de jaarverslagen in beginsel weer geheel volgens de rijksbegrotingsvoorschriften moeten worden opgesteld.
Het ministerie van Financiën heeft echter toestemming gegeven aan de voormalige experimentendepartementen VWS en Buitenlandse Zaken om bij het jaarverslag 2011 af te wijken van de rijksbegrotingsvoorschriften en deze op te stellen zoals het jaarverslag 2010 (zie brief van december 2011, kenmerk BZ/2011/872M). Dit betekent dat de beleidsartikelen in het jaarverslag 2011 slechts financieel van aard zijn en dat de beleidsinformatie in hoofdlijnen in de paragraaf beleidsprioriteiten terugkomt. Reden voor deze uitzondering is dat de experimentele wijze van jaarverantwoording de afgelopen drie jaar de gangbare praktijk is geweest. Het onverkort volgen van de rijksbegrotingsvoorschriften voor het jaarverslag zou betekenen dat het jaarverslag drie jaar achtereen aanzienlijk van elkaar verschilt.
Vermindering administratieve lastendruk
Het kabinet heeft als doelstelling de administratieve- en nalevingslasten in deze kabinetsperiode (verder) te verminderen. Dit betekent dat aan het eind van deze kabinetsperiode de administratieve lasten met 25 procent verminderd moeten zijn (taakstelling is 5 procent per jaar; cumulatief 25 procent, terwijl er een rijksbrede taakstelling ligt om de nalevingskosten met € 200 miljoen te verminderen.
Net als ieder ander departement heeft VWS daartoe een aanpak opgesteld, die een bijdrage aan die doelstelling zal leveren. Voor VWS betekent dit dat er – naar de stand van ultimo 2011 – een besparing van circa 50 procent op de administratieve lasten plaatsvindt op de gemeten lasten aan het begin van deze kabinetsperiode (berekeningsbasis bedraagt € 436 miljoen).
VWS is zelfs bijna de enige drager van de doelstelling de nalevingslasten te verminderen, doordat in de langdurige zorg serieus werk wordt gemaakt van de verbetering van de uitvoeringspraktijk, zodat dat is beschreven in de aanpak «meer tijd voor de cliënt».
In 2011 is bijvoorbeeld een begin gemaakt met de aanpak van regelarme instellingen, is de indicatiestelling verder vereenvoudigd en is veel input verkregen om knelpunten op te lossen. In 2012 leidt dit tot nadere uitwerking.