ARTIKEL 1: RAAD VAN STATE

A. Algemene doelstelling

B. Rol en verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor de beschikbaarheid van een voldoende begroting en het beheer van de begroting van de Overige Hoge Colleges van Staat en Kabinetten van de Gouverneurs. De Colleges voeren zelf het beheer over hun begroting of hun begrotingsdeel. Over de inhoud van dit beheer bestaan afspraken (de zogenaamde beheersafspraken) tussen de minister en de colleges, waarin recht gedaan wordt aan hun staatsrechtelijke positie.1

C. Beleidswijzigingen

Om de Raad van State in staat te stellen zijn institutionele taak in veranderende maatschappelijke omstandigheden en een expanderende Europese context naar behoren te kunnen blijven vervullen, is in 2010 de Wet tot herstructurering van de Raad van State tot stand gebracht. De Raad van State is doende zich te zetten naar dit gewijzigd kader, dat mede was bedoeld als antwoord op de groeiende werklast van de bestuursrechtspraak en de implementatie van de Procola jurisprudentie van het Hof in Straatsburg. Blijkens recente uitspraken voldoet de nieuwe opzet hieraan. Vooralsnog is er geen aanleiding tot verdere wijziging.

De afdeling advisering

Taak van de afdeling advisering is het op de meest doelmatige en kwalitatief goede wijze afdoen van binnengekomen adviesaanvragen. Tijdigheid, kenbaarheid en voorspelbaarheid zijn daarbij belangrijke kernbegrippen.

In de onderstaande tabel zijn de realisatie 2011 en voor de jaren 2012 en verder de planning van de afhandeling van adviesaanvragen door de afdeling advisering weergegeven.

De gemiddelde instroom van zaken ligt gedurende een reeks van jaren tussen de 550 en 600 per jaar. Dit aantal is nu aangehouden voor de te verwachte instroom van zaken. Geen rekening is meer gehouden met jaren waarin verkiezingen gehouden worden.

De afdeling bestuursrechtspraak

Taak van de afdeling bestuursrechtspraak is het op de meest doelmatige en kwalitatief goede wijze afdoen van binnengekomen zaken. Tijdigheid, kenbaarheid en voorspelbaarheid en bruikbare rechtsvorming zijn daarbij belangrijke aspecten.

In verband met de invoering van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht zijn de Milieukamer en de Hoger beroepkamer per 1 juni 2011 samengevoegd. Per deze datum bestaat de afdeling bestuursrechtspraak uit drie kamers: de Ruimtelijke-ordeningskamer, de Algemene kamer en de Vreemdelingenkamer.

In de onderstaande tabel is de realisatie van de afhandeling van zaken door de afdeling bestuursrechtspraak weergegeven. De gemiddelde doorlooptijden van alle hoofdzaken (met en zonder zitting) zijn weergegeven.

In de onderstaande tabel is de gerealiseerde uitstroom van zaken in 2011 en de instroomverwachting voor 2012 en verdere jaren voor de Ruimtelijke-ordeningskamer, de Algemene kamer en de Vreemdelingenkamer weergegeven.

Binnen de Ruimtelijke-ordeningskamer is het aandeel beroepen in het kader van de tijdelijke Crisis- en herstelwet geraamd op 400 zaken per jaar voor de jaren 2012 en 2013.

D. Budgettaire gevolgen van beleid

E. Toelichting artikelonderdelen

In de begroting 2012 zat in de meerjarige uitgavenreeks de generieke ombuigingstaakstelling verwerkt. Deze taakstelling begint in het jaar 2013 en loopt op tot € 3,6 mln. structureel vanaf 2018.

In vergelijking met de begroting 2012 neemt vanaf het jaar 2013 de instroom van zaken in de Vreemdelingenkamer toe met 3 000 zaken per jaar. In afwachting van de uitkomsten van de herijking van de bekostigingssystematiek van Hoger Beroep Vreemdelingen zijn de meerjarige budgettaire gevolgen van deze stijging, met uitzondering van de gevolgen voor het begrotingsjaar 2012, nog niet in de uitgavenreeks verwerkt.

De Wet ruimtelijke ordening, de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht en de Wet elektronisch verkeer met de bestuursrechter stellen eisen met betrekking tot de digitale toegang tot de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. In deze begroting zijn geen middelen opgenomen om door middel van digitalisering aan genoemde eisen te voldoen. Derhalve zal de Raad van State niet kunnen meegaan in het tempo van de digitale ontwikkelingen zoals voorzien in eerder genoemde wetgeving. De Raad is vooralsnog aan het onderzoeken hoe de invoering van de digitalisering van het verkeer met de afdeling bestuursrechtspraak gerealiseerd kan worden.

ARTIKEL 2: ALGEMENE REKENKAMER

A. Algemene doelstelling

De Grondwet en de Comptabiliteitswet 2001 (CW 2001) vormen het wettelijke kader voor de Algemene Rekenkamer om de ontvangsten en uitgaven van het Rijk en de daarmee verbonden organen te onderzoeken. De Algemene Rekenkamer heeft als doel het rechtmatig, doelmatig, doeltreffend en integer functioneren van het Rijk en de daarmee verbonden organen te toetsen en te verbeteren. Daarbij toetst zij ook de nakoming van verplichtingen die Nederland in internationaal verband is aangegaan.

De Algemene Rekenkamer voorziet de regering, de Staten-Generaal en degenen die verantwoordelijk zijn voor de aan het Rijk verbonden organen van bruikbare en relevante informatie, aan de hand waarvan zij kunnen bepalen of het beleid van een minister rechtmatig, doelmatig en doeltreffend is uitgevoerd.

B. Rol en verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor het beheer van de begroting van de Staten-Generaal en van de begroting van de Overige Hoge Colleges van Staat en Kabinetten van de Gouverneurs. De colleges voeren zelf het beheer over hun begroting of hun begrotingsdeel. Over de inhoud van dit beheer bestaan afspraken (de zogenaamde beheersafspraken) tussen de minister en de colleges, waarin recht gedaan wordt aan hun staatsrechtelijke positie.1

C. Beleidswijzigingen

De Algemene Rekenkamer steunt voor haar werkzaamheden voor een belangrijk deel op de controle door de Auditdienst Rijk. Deze «voorcontrole» draagt dan ook in belangrijke mate bij aan de resultaten van het werk van de Algemene Rekenkamer. De ISSAI standaarden vormen het kader voor de werkzaamheden van de Algemene Rekenkamer.

D. Budgettaire gevolgen van beleid

E. Toelichting artikelonderdelen

Om de uit het lood geslagen overheidsfinanciën weer op orde te brengen is in het regeerakkoord afgesproken dat de Hoge Colleges van Staat en de Kabinetten van de Gouverneurs ook een bijdrage dienen te leveren in de vorm van een generieke efficiencytaakstelling. Het aandeel van de Algemene Rekenkamer is in de meerjarencijfers verwerkt.

De Algemene Rekenkamer heeft aangegeven voor nu niet in te kunnen stemmen met een inspanningsverplichting mede in verbande met de ontwikkelingen rondom de compacte Rijksdienst en de opbouwfase waarin de Auditdienst Rijk zich nu nog bevindt. Het kabinet staat op het standpunt dat iedereen moet mee delen in de bezuinigingen en dat de Algemene Rekenkamer hiervan niet gevrijwaard moet worden. Het kabinet verwacht dan ook dat de Rekenkamer haar inspanningsverplichting op zich neemt. Voorjaarsnota is het geijkte moment waarbij de Rekenkamer aangeeft hoe ze de inspanningsverplichting in denkt te gaan vullen danwel aangeeft waarom het realiseren van een inspanningsverplichting voor de Algemene Rekenkamer niet tot de mogelijkheden behoort.

ARTIKEL 3: DE NATIONALE OMBUDSMAN

A. Algemene doelstelling

De burger heeft recht op behoorlijke behandeling door de overheid. Meestal gebeurt dat ook, maar het lukt niet altijd. Dan kan de burger terecht bij de Nationale ombudsman, wiens missie is de burger te beschermen tegen onbehoorlijk overheidsoptreden.

In artikel 78a van de Grondwet is vastgelegd dat er een Nationale ombudsman is. In de Wet Nationale ombudsman zijn de institutionele regels opgenomen. De Algemene wet bestuursrecht ten slotte geeft de procedurele kaders voor het handelen door de Nationale ombudsman.

De Nationale ombudsman is een onafhankelijke organisatie gericht op het effectief oplossen van problemen tussen burgers en overheid door steeds een verbinding te leggen tussen rechtmatigheid en behoorlijkheid. Het voortdurend ontwikkelen van deze behoorlijkheid is het uitgangspunt, zowel voor het functioneren van de eigen professionals en organisatie, als voor overheidsinstanties.

Door de complexiteit van sommige ketens en de interne professionele ontwikkeling van de klachtbehandeling bij overheden, neemt de complexiteit toe van de klachten welke bij de Nationale ombudsman worden aangedragen.

De Nationale ombudsman ondersteunt de goede ontwikkeling van het klachtrecht door onder meer het benutten van de ervaringen en inzichten van collegae in het binnen- en buitenland, van maatschappelijke organisaties en van de wetenschap.

De ombudsman kan zijn functie alleen vervullen als hij bekend is bij mensen die hem nodig hebben en bij de overheid. De financiële middelen voor zijn voorlichtingsbeleid worden vooral ingezet voor zijn vindbaarheid en toegankelijkheid voor kwetsbare groepen.

In de hoofdstukken IIA en IIB van de Wet Nationale ombudsman is vastgelegd dat er een Kinderombudsman en een Veteranenombudsman is. De Kinderombudsman en de Veteranenombudsman hebben tot taak te bevorderen dat de rechten van respectievelijk jeugdigen en veteranen worden geëerbiedigd door bestuursorganen en door privaatrechtelijke organisaties. Zowel de Kinderombudsman als de Veteranenombudsman zijn ondergebracht bij de Nationale ombudsman.

De Nationale ombudsman staat voor dienstverlening, gerichte beïnvloeding, professionaliteit transparantie en kennisdeling. De doelstelling van de Nationale Ombudsman is om als onafhankelijke orgaan oplossingen te bieden voor individuele klachten van burgers en een bijdrage te leveren aan de oplossing van structurele behoorlijkheidproblemen. Het voorkomen van klachten door ondermeer het geven van preventie advies speelt hierbij ook een rol.

B. Rol en verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor het beheer van de begroting van de Overige Hoge Colleges van Staat en Kabinetten van de Gouverneurs. De colleges voeren zelf het beheer over hun begroting of hun begrotingsdeel. Over de inhoud van dit beheer bestaan afspraken (de zogenaamde beheersafspraken) tussen de minister en de colleges, waarin recht gedaan wordt aan hun staatsrechtelijke positie.1

C. Beleidswijzigingen

Organisatieverandering (Panta Rhei).

In de jaren 2011 en 2012 is de organisatie aangepast aan de wensen en eisen van het heden en de toekomst. Hierbij is de dienstverlening aangepast aan de veranderende omgeving (decentralisatie, krimpende overheid). Het doel van deze aanpassingen was dat de effectiviteit en flexibiliteit van de organisatie versterkt wordt, de zelfredzaamheid van de burger wordt gestimuleerd (empowerment) en het lerend vermogen van de overheid wordt vergroot door het preventief wegnemen van klachten (doorontwikkelen ombudsmethode). Enkele voorbeelden zijn de directe aanpak van klachten, waarbij burgers direct door een onderzoeker telefonisch te woord worden gestaan en zo snel mogelijk worden geholpen, de digitalisering van het primaire proces waarin uiteindelijk de burger de voortgang van zijn dossier moet kunnen volgen, maar ook de differentiatie van onderzoek en het versterken van de professionaliteit van medewerkers door het krijgen en nemen van meer verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van het werk en de eigen ontwikkeling. 2013 is vooral een jaar van verdere implementatie en borging van deze vernieuwingen.

D. Budgettaire gevolgen van beleid

E. Toelichting op artikelonderdelen

Onderzoek op eigen initiatief

Actief voorlichtingsbeleid

Ondersteunen van ombudsmaninstituten in het buitenland

In 2013 worden met name activiteiten ontplooid ten behoeve van collega-instituten in landen die vallen binnen de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking, landen die binnen het nabuurschapbeleid van de Europese Unie vallen en/of landen waarmee Nederland historische banden heeft. Uitgangspunt bij deze samenwerkingsprojecten is dat de kosten extern gedekt worden.

Ontwikkelen klachtbehandeling Caribisch Nederland rijk

Klachtbehandeling openbare lichamen Caribisch Nederland

Het op verzoek van burgers beoordelen van de behoorlijkheid van het optreden van de bij de Nationale ombudsman aangesloten decentrale overheden alsmede het ondersteunen van die overheden bij het voorkomen van klachten. Het betreft de uitvoering van een wettelijke taak.

Ook voor 2013 wordt rekening gehouden met een stijging van het aantal te ontvangen klachten.

Naast de provincies, de waterschappen en bijna alle gemeenschappelijke regelingen is ruim 70 % van de gemeenten aangesloten bij de Nationale ombudsman. Het percentage deelnemende gemeenten stijgt jaarlijks. Mede door deze hoge dekkingsgraad fungeert de Nationale ombudsman als kenniscentrum voor klachtbehandeling door decentrale overheden.

Bevorderen dat de rechten van jeugdigen worden geëerbiedigd door overheidsinstanties en door privaatrechtelijke organisaties

Het betreft de uitvoering van een wettelijke taak.

Op 1 april 2011 is de Kinderombudsman van start gegaan met zijn nieuwe taken. Deze zijn het voorlichten en geven van informatie over de rechten van jeugdigen, het gevraagd en ongevraagd advies geven aan de regering en de Tweede Kamer over wetgeving en beleid dat rechten van jeugdigen raakt, het doen van onderzoek naar eerbiediging van de rechten van jeugdigen naar aanleiding van klachten of uit eigen beweging. Ook houdt de Kinderombudsman toezicht op de wijze waarop klachten van jeugdigen of hun wettelijke vertegenwoordigers door de daartoe bevoegde instanties worden behandeld. In 2012 is de Kinderrechtenmonitor ontwikkeld met daarin de thema's die als richtsnoer dienen voor de prioritering van de werkzaamheden van de Kinderombudsman. Deze monitor gaat ieder jaar verschijnen.

Bevorderen dat de rechten van veteranen worden geëerbiedigd door overheidsinstanties en door privaatrechtelijke organisaties

Het betreft de uitvoering van een wettelijke taak.

Naar verwachting start per 1 januari 2013 de Veteranenombudsman. Daar kunnen veteranen een klacht indienen als zij vinden dat de minister niet aan zijn plichten aan veteranen voldoet (op het gebied van materiële zorg, maatschappelijke ondersteuning en geestelijke gezondheidszorg) of als de minister veteranen onheus bejegent. De Veteranenombudsman kan ook klachten van veteranen behandelen over niet-overheidsinstanties die een taak uitoefenen ten aanzien van veteranen. Verder mag de Veteranenombudsman de regering en het parlement ook adviseren over de uitvoering van de Veteranenwet en over beleid dat een behoorlijke behandeling van veteranen raakt.

ARTIKEL 4: KANSELARIJ DER NEDERLANDSE ORDEN

A. Algemene doelstelling

De Kanselarij der Nederlandse Orden werd bij Koninklijk Besluit (KB) van 3 juni 1 844 ingesteld. De Kanselarij der Nederlandse Orden is de organisatie die:

• • het Kapittel voor de Civiele Orden en het Kapittel der Militaire Willems-Orde huisvest en ambtelijk ondersteunt in hun advisering over de voorstellen tot decoratieverlening;

• • zorg draagt voor het beheer van de versierselen van de onderscheidingen en voor de correcte verzending ervan aan de betrokken ministeries;

• • zorgt dat registers worden aangehouden van in het Koninkrijk der Nederlanden onderscheiden personen;

• • in de persoon van de Kanselier der Nederlandse Orden de zuiverheid en waardigheid van de orden bewaakt.

De werkzaamheden die binnen de Kanselarij worden uitgevoerd vloeien direct voort uit de taakomschrijving van de Kanselier der Nederlandse Orden, de taakopdracht aan het Kapittel der Militaire Willems-Orde en aan het Kapittel voor de Civiele Orden.

Kapittel der Militaire Willems-Orde

De taken van het Kapittel der Militaire Willems-Orde behelzen:

• • het adviseren van het hoofd van het betrokken departement van algemeen bestuur over de voordrachten voor benoeming of bevordering in en ontslag uit de Orde dan wel over aanvragen om in de Orde te worden opgenomen of bevorderd;

• • het verstrekken van inlichtingen aan het hoofd van het betrokken departement van algemeen bestuur alsmede het geven van inzage in alle zakelijke gegevens en bescheiden aan deze departementen;

• • het aanhouden van registers voor elk der vier klassen van ridders;

• • het houden van aantekening van verlening van het ordeteken aan onderdelen van de krijgsmacht.

Kapittel voor de Civiele Orden

Het Kapittel voor de Civiele Orden heeft als adviescollege op landelijk niveau tot taak onze minister wie het aangaat te adviseren over het verlenen van onderscheidingen in één van de Civiele Orden.

De Kanselarij der Nederlandse Orden vormt met een aantal instanties een gesloten keten van actoren die leidt tot de (eventuele) toekenning van een Koninklijke onderscheiding of anderszins. Tot deze actoren worden gerekend de gemeenten, de provincies, het Kapittel voor de Civiele Orden, het Kapittel der Militaire Willems-Orde, de ministeries alsmede de verschillende diplomatieke posten – verspreid over de continenten – van het ministerie van Buitenlandse Zaken. De relatie tussen de actoren is in bestuurlijke zin hiërarchisch van aard (van lokale overheid naar rijksoverheid) waarin de Kanselarij der Nederlandse Orden enerzijds een intermediaire doch anderzijds een sterk administratief ondersteunende en beherende rol vervult naar de ministeries in totaliteit.

B. Rol en verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor het beheer van de begroting van de Overige Hoge Colleges van Staat en Kabinetten van de Gouverneurs. De colleges voeren zelf het beheer over hun begroting of hun begrotingsdeel. Over de inhoud van dit beheer bestaan afspraken (de zogenaamde beheersafspraken) tussen de minister en de colleges, waarin recht gedaan wordt aan hun staatsrechtelijke positie.4

C. Beleidswijzigingen

De Kanselarij der Nederlandse Orden kent een aantal risico’s in de taakuitvoering dat van invloed zou kunnen zijn op de resultaten. Belangrijk is het totaal te verwerken aantal decoratieaanvragen van Koninklijke en niet-Koninklijke onderscheidingen op jaarbasis. Er zijn tal van factoren die het aantal decoratieaanvragen bepalen, maar waar de Kanselarij geen invloed op heeft. Het aantal aanvragen is in belangrijke mate van invloed op de benodigde formatie, bedrijfsvoering en aanschaf van versierselen. De wijze waarop het antecedentenonderzoek is ingericht, zal in samenwerking met het ministerie van Veiligheid en Justitie worden herijkt.

D. Budgettaire gevolgen van beleid

E. Toelichting artikelonderdelen

Verstrekking van versierselen

De afdeling Facilitaire Zaken is onder andere belast met de aanschaf, beheer en verstrekking van de versierselen en oorkondes behorende bij de Orde van Oranje-Nassau, de Orde van de Nederlandse Leeuw en de Militaire Willems-Orde. Daarnaast vragen de Politiekorpsen en Brandweerkorpsen hun medailles en oorkonden aan.

Activiteiten 2013

• – uitlevering van versierselen;

• – uitlevering van trouwe dienst medailles Koninklijke Landmacht/Koninklijke Luchtmacht/Koninklijke Marechaussee;

• – uitlevering van vrijwilligersmedailles en jaartekens;

• – uitlevering van officiersdienstkruizen;

• – uitlevering van trouwe dienst medailles de Nationale Politie;

• – uitlevering van overige versierselen.

Interne behandeling van decoratievoorstellen

De activiteiten van het Kapittel voor de Civiele Orden, het Kapittel der Militaire Willems-Orde worden in het reguliere jaarverslag nader verwoord.

ARTIKEL 6: KABINET VAN DE GOUVERNEUR VAN ARUBA

A. Algemene doelstelling

De missie van het kabinet is het optimaal ondersteunen van de Gouverneur in de uitoefening van zijn taken. Gezien deze ondersteunende rol zijn de taken van het kabinet een afgeleide van de wettelijke taken en bevoegdheden van de Gouverneur. De belangrijkste taken en bevoegdheden zijn opgenomen in het Statuut voor het Koninkrijk, de Staatsregeling van Aruba en het Reglement van de Gouverneur. Verder is de regelgeving voor naturalisatie, optie, paspoorten en visa van belang (de Rijkswet op het Nederlanderschap, de Paspoortwet, de Paspoortuitvoeringsregeling Nederlandse Antillen en Aruba en de visuminstructies van de Minister van Buitenlandse zaken en de Staatssecretaris van Veiligheid & Justitie). Daarnaast zijn de taken en inrichting van het kabinet vastgelegd in een instellings- en beheersbesluit, alsmede een organisatie en formatieplan.

B. Rol en verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor het beheer van de begroting van de Overige Hoge Colleges van Staat en Kabinetten van de Gouverneurs. De colleges voeren zelf het beheer over hun begroting of hun begrotingsdeel. Over de inhoud van dit beheer bestaan afspraken (de zogenaamde beheersafspraken) tussen de minister en de colleges, waarin recht gedaan wordt aan hun staatsrechtelijke positie.4

C. Beleidswijzigingen

De meest relevante omgevingsfactor is een toename van de externe vraag naar dienstverlening door het kabinet (consulaire zaken) en het toenemende beroep op de gouverneur om toezicht te houden op diverse werkterreinen van de overheid en om daarover te rapporteren. De beperkte omvang van het kabinet brengt met zich mee dat de vereiste expertise en adviescapaciteit niet altijd beschikbaar is. Enige flexibiliteit bij de inzet van derden is daarom aangewezen. Bij de meeste consulaire processen is het kabinet afhankelijk van de informatie die door landsdiensten wordt verstrekt. De bereidheid tot en de mate van samenwerking is daarom bepalend voor het resultaat.

D. Budgettaire gevolgen van beleid

E. Toelichtingen artikelonderdelen

Ondersteuning van de Gouverneur

Bekrachtiging Landsverordeningen en Landsbesluiten

Uitvoeringstaken

Paspoortuitgifte aan ingezetenen Aruba

Bij de uitgifte van paspoorten aan ingezetenen van Aruba werkt het kabinet samen met Bureau Burgerlijke Stand Bevolkingsregister (BBSB). De Gouverneur is verantwoordelijk voor de uitgifte van paspoorten aan ingezetenen van Aruba. De uitvoering heeft hij op basis van een zekere taakverdeling gemandateerd aan BBSB en aan het kabinet, teneinde een kwaliteitsslag bij BBSB te bevorderen en te ondersteunen. De samenwerking van het kabinet met BBSB wordt voortgezet. Daarbij worden circa 14.000 paspoortaanvragen afgehandeld.

ARTIKEL 7: KABINET VAN DE GOUVERNEUR VAN CURAÇAO

A. Algemene doelstelling

De missie van het kabinet is het optimaal ondersteunen van de Gouverneur in de uitoefening van zijn taken in zijn beide hoedanigheden: als het onschendbare hoofd van de regering van het land Curaçao en als orgaan van het Koninkrijk. De taken van het kabinet zijn afgeleid van de wettelijke taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden van de Gouverneur. De belangrijkste taken en bevoegdheden van de Gouverneur van Curaçao zijn opgenomen in het Statuut voor het Koninkrijk, de Staatsregeling van Curaçao, verschillende (organieke) Curaçaose landsverordeningen, Koninkrijkswetgeving en het Reglement van de Gouverneur van Curaçao. Aan het feit dat de Gouverneur bevoegd orgaan is in de uitvoeringsregelingen van de Rijkswet op het Nederlanderschap en van de Rijkswet Paspoortwet ontleent het Kabinet van de Gouverneur veel dienstverlenende, uitvoerende werkzaamheden. Daarnaast zijn de taken en inrichting van het kabinet vastgelegd in een instellings- en beheersbesluit, evenals in een organisatie- en formatieplan.

B. Rol en verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor het beheer van de begroting van de Overige Hoge Colleges van Staat en Kabinetten van de Gouverneurs. De colleges en kabinetten voeren zelf het beheer over hun begroting of hun begrotingsdeel. Over de inhoud van dit beheer bestaan afspraken (de zogenaamde beheersafspraken) tussen de minister en de colleges, waarin recht gedaan wordt aan hun staatsrechtelijke positie.1

C. Beleidswijzigingen

D. Budgettaire gevolgen van beleid

E. Toelichting artikelonderdelen

Ondersteuning van de Gouverneur

Bekrachtiging Landsverordeningen en Landsbesluiten

Uitvoeringstaken

Bedrijfsvoering

ARTIKEL 8: KABINET VAN DE GOUVERNEUR VAN SINT MAARTEN

A. Algemene doelstelling

De missie van het kabinet is het optimaal ondersteunen van de Gouverneur in de uitoefening van zijn taken in zijn beide hoedanigheden: als het onschendbare hoofd van de regering van het land Sint Maarten en als orgaan van het Koninkrijk. De taken van het kabinet zijn afgeleid van de wettelijke taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden van de Gouverneur. De belangrijkste taken en bevoegdheden van de Gouverneur van Sint Maarten zijn opgenomen in het Statuut voor het Koninkrijk, de Staatsregeling van Sint Maarten, verschillende (organieke) Sint Maartense landsverordeningen, Koninkrijkswetgeving en het Reglement van de Gouverneur van Sint Maarten. Aan het feit dat de Gouverneur bevoegd orgaan is in de uitvoeringsregelingen van de Rijkswet op het Nederlanderschap en van de Rijkswet Paspoortwet ontleent het Kabinet van de Gouverneur veel dienstverlenende, uitvoerende werkzaamheden. Daarnaast zijn de taken en inrichting van het Kabinet vastgelegd in een instellings- en beheersbesluit, evenals in een Organisatie- en Formatieplan.

B. Rol en verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor het beheer van de begroting van de Overige Hoge Colleges van Staat en Kabinetten van de Gouverneurs. De colleges voeren zelf het beheer over hun begroting of hun begrotingsdeel. Over de inhoud van dit beheer bestaan afspraken (de zogenaamde beheersafspraken) tussen de minister en de colleges, waarin recht gedaan wordt aan hun staatsrechtelijke positie.8

C. Beleidswijzigingen

Na de opbouwfase van 2010 en 2011, kon het kabinet in 2012 conform de wettelijke en constitutionele opdracht acteren. In 2013 zal het kabinet de uitvoering daarvan verder bestendigen. Ook in 2013 zal de meest relevante omgevingsfactor de omvang zijn van de externe vraag naar dienstverlening door het kabinet op consulair gebied (waaronder de verlening van Schengen- en Caribische visa en de juridische aandachtspunten met betrekking tot de verlening van het Nederlanderschap door naturalisatie en optie) en het beroep op de Gouverneur van Sint Maarten om als orgaan van het Koninkrijk toezicht te houden op bestuursdaden van de raad van Ministers op de diverse werkterreinen van de overheid. Het werkaanbod wordt voorts voor een belangrijk deel bepaald door de agenda van de Gouverneur, inkomende stroom uit de diverse ministeries, verzoekschriften van burgers alsmede bezwaar- en beroepschriften van ambtenaren. Het kabinet is in die zin afhankelijk van dat proces zonder verdere beleidsruimte.

Bij een aantal consulaire en juridische processen is het kabinet afhankelijk van de informatie die door landsdiensten wordt verstrekt. De kwaliteit daarvan alsmede de bereidheid tot en de mate van samenwerking is daarin bepalend voor het resultaat. De beperkte omvang van het kabinet brengt met zich mee dat de vereiste expertise en adviescapaciteit niet altijd beschikbaar is. Enige flexibiliteit bij de inzet van derden blijft daarom aangewezen.

D. Budgettaire gevolgen van beleid

E. Toelichting artikelonderdelen

Ondersteuning van de Gouverneur

Bekrachtiging Landsverordeningen en Landsbesluiten

Bij het voorbereidend proces rond Landswetgeving heeft de Gouverneur, naast de directeur, de beschikking over een junior en een senior jurist. Het kabinet draagt bij aan de rechtsstatelijkheid binnen het land Sint Maarten. Aangeboden stukken worden voorzien van juridisch en bestuurlijke adviezen en aangeboden aan de Gouverneur.

Uitvoeringstaken

Paspoortuitgifte aan ingezetenen Sint Maarten