Het Rijk investeert in waterveiligheid om te voldoen aan de wettelijke normen van de primaire waterkeringen in beheer bij de waterschappen en het Rijk en om een bijdrage te leveren aan het beheer van de Rijkswateren. Het artikel waterveiligheid is gerelateerd aan beleidsartikel 11 (Integraal Waterbeleid) op de Begroting hoofdstuk XII.

Onderstaand wordt een toelichting gegeven op de verschillen (de mutaties) tussen de begroting en de realisatie, zie voor de gehanteerde norm de toelichting «normering jaarverslag» zoals opgenomen in de leeswijzer.

1.01 Grote projecten waterveiligheid

Deze projecten, waaraan de Tweede Kamer de status van Groot Project heeft toegekend, dragen bij aan de waterveiligheid in Nederland.

Tweede Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP-2)

Onder dit programma vallen de verbetermaatregelen die zijn voortgekomen uit de periodieke toetsing conform de Waterwet. Uit de resultaten van de eerste (2001) en tweede (2006) toetsing op veiligheid van de primaire waterkeringen bleek dat een deel van deze keringen niet voldoet aan de wettelijke norm (Kamerstukken II, 2007/08, 27 625 en 18 106, nr. 103). Verder bleek uit een toets in 2003 door RWS en de keringbeheerders dat de zeeweringen langs de Noordzeekust op een aantal locaties op een termijn van twintig jaar niet meer aan de geldende veiligheidsnorm zullen voldoen. Deze locaties zijn aangemerkt als Zwakke Schakels. Met de oplevering van de laatste Zwakke Schakel West-Zeeuws-Vlaanderen, eind 2016, is de kustverdediging van Nederland voor de komende 50 jaar weer op orde. Vanuit HWBP-2 worden subsidies verstrekt aan de waterschappen ten behoeve van de uitvoering van de vereiste verbetermaatregelen en worden de maatregelen aan de Rijkskeringen betaald.

Met het afsluiten van het Bestuursakkoord Water (in 2011) dragen de waterschappen bij aan de financiering van het HWBP-2. De procedureregeling Grote Projecten is op 22 maart 2011 op het HWBP-2 van toepassing verklaard. Op basis van de uitgangspuntennotitie van de Tweede Kamer is een basisrapportage opgesteld (Kamerstukken II, 2011/12, 27 625, nr. 237).

Het HWBP-2 bestaat uit 87 versterkingsprojecten, inclusief de Zwakke Schakels. Conform de Regeling Grote Projecten heeft de Tweede Kamer in 2018 twee voortgangsrapportages ontvangen: Voortgangsrapportage 13 (Kamerstukken II, 2017/2018, 32 698, nr. 38) en Voortgangsrapportage 14 (Kamerstukken II, 2017/2018, 32 698, nr. 41). Deze hadden betrekking op de periode 1 juli 2017 tot en met 30 juni 2018.

Het HWBP-2 is onderdeel van het Deltaprogramma met behoud van eigen besturing, organisatie en financiering.

Volgens de Begroting 2018 zou de maatregel Lekdijk KIS in 2018 opgeleverd worden. De oplevering heeft niet in 2018 plaatsgevonden omdat het formele opleveringsbesluit in januari 2019 is genomen.

Toelichting:

• Ad 1) Voor de HWBP-2 Waterschapsprojecten was er vanwege met name de volgende factoren meer tijd nodig voor de realisatie:

  • – Lekdijk Lekkerland (€ – 30,1 miljoen): Door tegenvallende grondslag en verplaatsingen bij een pand aan de dijk.

  • – Eemdijken en zuidelijke randmeren (€ – 13,6 miljoen): Bij de versterking is er verontreiniging ontstaan bij het gebruik van alternatief ophoogmateriaal

  • – Markermeerdijken (€ – 12,5 miljoen): Als gevolg van het doorlopen participatietraject was er meer voorbereidingstijd nodig dan gepland.

  • – Het saldo van hogere en lagere realisatie bij meerdere projecten ((€ 2 miljoen).

  Het verschil in programmabudget hangt samen met de ontvangen prijsindexering.

• Ad 2) Rijksproject Houtribdijk: (€ 10,5 miljoen) De realisatie verliep voorspoediger. Budget uit 2019 is daarmee versneld in 2018 uitgegeven.

Ruimte voor de Rivier

De Planologische Kernbeslissing (PKB) Ruimte voor de Rivier kent twee doelstellingen:

• • Het op het vereiste niveau brengen van de bescherming van het rivierengebied tegen overstromingen.

• • Het verbeteren van de ruimtelijke kwaliteit van het rivierengebied, waardoor het rivierengebied economisch, ecologisch en landschappelijk wordt versterkt.

Het programma Ruimte voor de Rivier is op 15 mei 2001 door de Tweede Kamer aangewezen als Groot Project. Om flexibiliteit in te bouwen is gekozen voor een programmatische aanpak. De Tweede Kamer ontving in 2018 voortgangsrapportage 31 (Kamerstuk 30 080 nr. 88). Deze had betrekking op de periode juli 2017 t/m december 2017. Daarna is het proces tot opheffing van de Groot Project status door de Tweede Kamer in gang gezet. Hiervoor is op 23 maart de eindevaluatie van het programma Ruimte voor de Rivier toegestuurd aan de Tweede Kamer (Kamerstuk 18 106 nr. 242)).

Alle projecten hadden per 31 december 2017 de waterveiligheidsdoelstelling en de ruimtelijke kwaliteitsdoelstelling behaald. Voor sommige projecten zijn in 2018 de laatste afrondende werkzaamheden uitgevoerd ten behoeve van oplevering.

In 2018 zijn de volgende projecten opgeleverd:

Ruimte voor de Rivier is onderdeel van het Deltaprogramma met behoud van eigen besturing, organisatie en financiering.

Maaswerken

Op dit onderdeel worden de uitgaven van de deelprogramma’s Zandmaas en Grensmaas van het programma Maaswerken verantwoord. Maaswerken is voortgekomen uit het Deltaplan Grote Rivieren dat na de twee hoogwaters in de Rijn en de Maas in december 1993 en januari 1995 tot stand kwam. Belangrijkste doelstelling van de deelprogramma’s Zandmaas en Grensmaas is het verbeteren van de bescherming van inwoners van Limburg en Noord-Brabant tegen hoog water van de Maas.

Zandmaas

De hoogwaterveiligheidsdoelstelling van het project Zandmaas is bereikt en de maatregelen zijn uitgevoerd. Het project richt zich op de overdracht van de gerealiseerde maatregelen aan de beheerder. Het project zal de realisatie van afgesloten contracten in het kader van het project Zandmaas blijven beheersen tot einde contracttermijn of bereiken resultaat en vervolgens de verantwoordelijkheden overdragen aan de toekomstige beheerder. De nog te realiseren sluitstukkaden hebben enige vertraging opgelopen maar de mijlpaal 2020 wordt gehaald.

Grensmaas

De hoogwaterveiligheidsdoelstelling van het project Grensmaas is bereikt. De afspraken met het consortium Grensmaas lopen volgens afspraak nog door tot 2024. De natuurdoelstelling is grotendeels gehaald (1.124 ha). Het consortium Grensmaas blijft zich inspannen om de resterende natuuropgave te realiseren.

Voortgang Prioritaire kademaatregelen

In 2017 is een eindevaluatie opgesteld (Kamerstukken 18106–242) en in 2018 is de Groot Project Status van Zandmaas/Grensmaas beëindigd. De Tweede Kamer heeft over 2018 dan ook geen voortgangsrapportage meer ontvangen. Maaswerken is onderdeel van het Deltaprogramma met behoud van eigen besturing, organisatie en financiering.

Grensmaas en Zandmaas, natuurontwikkeling

De aanpassing van de scope Grensmaas en Zandmaas is bij brief van 5 maart 2013 aan de Tweede Kamer gemeld (Kamerstukken II, 2012–2013, 18 106, nr. 216).

Maatregelen ter verbetering van de waterveiligheid

De kengetallen hieronder geven informatie over de stand van zaken van maatregelen ter verbetering van de waterveiligheid onder het Tweede Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP-2), en de programma’s Ruimte voor de Rivier (RvdR) en Maaswerken. Het geeft een meerjarig inzicht in de voortgang van de maatregelen van de betreffende programma’s. De beleidsinspanningen van de Minister van IenW die onder Hoofdstuk XII (artikel 11) vallen richten zich op de regie op deze programma’s. In de begroting van het Deltafonds wordt nader ingegaan op de uitvoering van deze projecten.

Bron: Rijkswaterstaat, 2018

1.02 Overige aanlegprojecten

Naast de Grote Projecten op het gebied van waterveiligheid zijn hieronder de overige aanlegprojecten beschreven.

Verkenningen- en Planuitwerkingsprogramma

Het verkenningen- en planuitwerkingsprogramma dient om een probleem of een initiatief met een maatschappelijke meerwaarde op het gebied van Waterbeheer te verkennen en om daarna, indien nodig, uit alternatieven de beste oplossing voor het probleem te zoeken en voor te bereiden voor de uitvoering. Op dit artikelonderdeel worden diverse projecten en programma’s verantwoord die zich in de MIRT-verkenningen en planuitwerkingsfase bevinden.

Toelichting:

• Ad 1) Texel NIOZ: Het budget van € 2,4 miljoen voor meerkosten van de dijkversterking Texel is in de Najaarsnota 2018 overgeheveld naar het realisatieprogramma artikel 01.02.02. Daarnaast is bij Najaarsnota vanuit de investeringsruimte (artikel 5.03) € 0,3 miljoen overgeheveld naar het realisatieprogramma.

• Ad 2) Ambitie Afsluitdijk: IenW heeft € 4,7 miljoen bijgedragen aan het project vismigratie Ambitie Afsluitdijk. Hiervan is in de Najaarsnota 2017 € 3,9 miljoen ten behoeve van de provincie Friesland overgeboekt naar het Provinciefonds bij BZK en € 0,821 miljoen naar het BTW Compensatiefonds.

• Ad 3) Ooijen Wanssum: De bijdrage in de voorbereidings- en uitvoeringskosten (€ 106,7 miljoen) is bij de voorjaarsnota 2018 overgeheveld naar de provincie Limburg via het provinciefonds. Met de overheveling van de prijscompensatie 2018 (€ 5,2 miljoen) bij de najaarsnota 2018 is de gehele rijksbijdrage aan Ooijen-Wanssum overgeheveld naar het provinciefonds.

• Ad 4) IJsseldelta Fase 2: In de Najaarsnota 2018 (€ 6,2 miljoen) en in de voorjaarsnota 2018 (€ 74,4 miljoen) is voor de uitvoering van het onderdeel Reevesluis van IJsseldelta Fase 2 een bedrag van € 80,6 mln. overgeboekt naar het realisatieprogramma artikel 01.02.2.

• Ad 5) Zandhonger Oosterschelde: Het resterende budget is voor de uitvoering van de Roggeplaat aan RWS overgeheveld naar het realisatieprogramma op artikel 01.02. Hangende de procedure bij de Raad van State zal de uitvoering in de winter van 2019/2020 plaatsvinden.

Realisatieprogramma

Dit programma levert een bijdrage aan het voldoen aan de wettelijke normen van de primaire waterkeringen in beheer bij het Rijk en bij de waterschappen én levert een bijdrage aan het beheer van de Rijkswateren.

Hoogwaterbeschermingsprogramma

Uit de Derde Landelijke Rapportage Toetsing primaire waterkeringen (LRT3) in 2011 en de verlengde derde toetsronde (LRT3+) in 2013 bleek dat van de 3.750 kilometer aan dijken, dammen en duinen 1.302 kilometer niet aan de normen voldeed, 2.448 kilometer voldeed wel. Van de 1.777 getoetste kunstwerken voldeden er 978 aan de gestelde eisen, 799 kunstwerken voldeden niet. Van de keringen die niet aan de norm voldeden is een groot deel opgenomen in lopende uitvoeringsprogramma’s, zoals het tweede Hoogwaterbeschermingsprogramma. Al bij eerdere toetsingen voldeden deze keringen niet aan de normen.

Voor de nieuwe opgave (gerekend vanaf de derde toetsing) is een nieuw Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) gestart, waarin de waterschappen en IenW samenwerken in een alliantie. Initieel zijn 748 kilometer dijk en 275 kunstwerken uit de derde toetsing aangemeld bij het HWBP. In het hoogwaterbeschermingsprogramma 2018–2023 zijn met het oog op de invoering van de nieuwe normering waterveiligheid «nieuwe» opgaven opgenomen. Daarmee kwam de totale veiligheidsopgave begin 2018 op 1.127 kilometer aan primaire waterkeringen en 523 kunstwerken, zoals aangemeld bij het HWBP. In het programma 2018–2023 (aangeboden op Prinsjesdag 2017) is van de totale veiligheidsopgave 922 kilometer waterkering en 470 kunstwerken geprogrammeerd. Eind 2018 was 552 kilometer dijk in een verkenning-, planstudie- of realisatiefase. Voor kunstwerken waren dit er 301. Van de totale opgave zijn inmiddels 76 kilometer dijk en 23 kunstwerken veilig verklaard.

Rivierverruiming, niet zijnde Ruimte voor de Rivier

Vanwege de afname van natuurareaal is een Natuurnetwerk Nederland ontwikkeld. Natuurontwikkelingsprojecten in de uiterwaarden maken hier onderdeel van uit: de zogeheten NURG (Nadere Uitwerking Rivieren Gebied) projecten. Langs de Maas, de Rijn, de Waal en de Lek worden ten behoeve van natuurontwikkeling rivierverruimingsprojecten uitgevoerd, die ook een bijdrage leveren om een grotere waterafvoer te kunnen opvangen. Het NURG-programma wordt samen met het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat uitgevoerd. Een groot deel van de NURG-projecten is inmiddels gerealiseerd. De projecten Heesseltsche Uiterwaarden en Afferdense en Deestse Waarden zijn nog in realisatie en worden de komende jaren opgeleverd. Bij het project Afferdense en Deestse Waarden wordt ook bijgedragen aan de waterveiligheidsdoelstelling van de PKB Ruimte voor de Rivier. Het Ministerie van IenW rondt haar deel van de NURG-programma uiterlijk in 2020 af.

Afsluitdijk

In april 2018 is het contract gesloten voor het project Versterking Afsluitdijk. De opdrachtnemer zal de versterking van de Afsluitdijk ontwerpen, bouwen, financieren en onderhouden gedurende 25 jaar. Na gunning is het project overgegaan naar artikel 4.02 Geïntegreerde contractvormen/PPS.

Herstel steenbekledingen en vooroeververdedigingen Oosterschelde en Westerschelde

Bij een inventarisatie van dijkbekledingen van gezette steen bleek in 1996 dat een groot deel van de dijkbekledingen langs de Ooster- en Westerschelde niet voldeed aan de veiligheidsnormen. Het herstel van de steenbekledingen in Zeeland is in 2015 opgeleverd. In totaal is langs de Wester- en Oosterschelde 321 kilometer aan steenbekledingen vervangen. In 2016 zijn nog enkele restwerkzaamheden uitgevoerd. In 2017 is het project financieel administratief afgerond.

Toelichting:

• Ad 1) Op de HWBP Rijksprojecten zijn uitgaven al reeds in 2017 gerealiseerd.

• Ad 2) De hogere realisatie op de HWBP Waterschapsprojecten heeft de volgende oorzaken:

  Overige innovatieprojecten (€ 21,7 miljoen): In 2017 zijn er meer innovatieve projecten aangemeld en goedgekeurd. Hierdoor is er in 2018 meer gerealiseerd.

  Als gevolg van de nieuwe waterveiligheid normering die geldt bij de HWBP-projecten en de bijbehorende beoordelingssystematiek treedt er een scopewijziging op ten opzichte van wat er geraamd is. Bij de volgende projecten is er met name vanwege deze reden meer of minder uitgegeven dan geprognotiseerd:

  • – WS GOWA (€ 19,0 miljoen)

  • – WS Maasoverkst (€ 15,2 miljoen)

  • – WS TIWA (€ 10,3 miljoen)

  • – WS Koeh-Lauwers (€ – 8,1 miljoen)

  • – WS Wieringerm C (€ – 6,5 miljoen)

  • – Het saldo van hogere en lagere realisatie (€ 3,4) miljoen sluit aan bij het totaal van diverse projecten.

  Toename projectbudget betreft met name de verlenging van het programma conform de looptijd van het Deltafonds 2031 naar 2032.

• Ad 3) Als gevolg van een beroepsprocedure heeft het project Roggenplaat vertraging opgelopen, daardoor was de realisatie in 2018 lager.

• Ad 4) In 2018 is de DBFM-aanbesteding van het project Afsluitdijk afgerond. De budgettaire reeksen zijn omgezet om aan de beschikbaarheidsvergoedingen te kunnen voldoen.

• Ad 5) Het project IJsseldelta 2^e fase Reevesluis is overgegaan van art. 1.02.01 verkenning en planuitwerking naar de realisatiefase 1.02.02.

• Ad 6) Als gevolg van een meevaller op het project Dijkversterking, herstel steenbekledingen en vooroeververdedigingen Oosterschelde en Westerschelde is het projectbudget verlaagd. De complexe omgeving heeft geleid tot vertraging van de vergunningverlening, de openstelling is geprognotiseerd voor 2022.

1.03 Studiekosten

Dit betreft enerzijds studie- en onderzoekskosten voor het Deltaprogramma (MIRT-onderzoeken) en daarnaast de overige studiekosten op het gebied van waterveiligheid.

Naast de grote projecten op het gebied van waterveiligheid zijn hieronder de overige aanlegprojecten beschreven.

Studie- en onderzoekskosten Deltaprogramma

Hieronder vallen studie- en onderzoekskosten voor het Deltaprogramma (MIRT-onderzoeken). Het Deltaprogramma (DP) is een programma van maatregelen, voorzieningen, onderzoeken en ambities gericht op de korte, middellange en lange termijn waterveiligheid en zoetwatervoorziening van Nederland. Voor een nadere toelichting over deze onderzoeken wordt verwezen naar het Deltaprogramma 2018.

Op dit onderdeel worden vooral de onderzoeken voor waterveiligheid verantwoord.

• • Het Nationaal Watermodel is een geïntegreerde set van modellen om het waterhuishoudkundig systeem van Nederland door te rekenen. Deze is oorspronkelijk ontwikkeld voor het Deltaprogramma. Het model is gebruikt om de effecten van maatregelen op het gebied van waterveiligheid en zoetwatervoorziening te berekenen. Het model is in 2018 gebruikt om de effecten van maatregelen op het gebied van waterveilig en zoetwatervoorziening te berekenen. Het model is ook in 2018 gebruikt voor het beantwoorden van vragen die bij de uitvoering van het Deltaprogramma spelen. De doorontwikkeling van het model in 2018 heeft als doel de waterhuishoudkundige basis ervan ook in andere rekentoepassingen te gebruiken om zo de onderlinge vergelijkbaarheid en de betrouwbaarheid van die toepassingen te garanderen. Daarnaast is het model gebruikt bij het toetsinstrumentarium voor waterveiligheid en genereert het model de waterhuishoudkundige basis voor waterkwaliteitsmodellen.

• • Systeemstudie IJsselmeergebied: dit betreft een studie naar de samenhang tussen waterafvoer, peilbeheer en de benodigde sterkte van de dijken in het gebied. Doel van de studie is het inzichtelijk maken van het gehele, complexe watersysteem van het IJsselmeergebied ten behoeve van huidige en toekomstige vraagstukken rondom waterveiligheid en zoetwatervoorziening. Tijdshorizon is 2050 en verder, mede met het oog op keuzes die dan zullen spelen bij de vervanging van spuicomplexen in de Afsluitdijk. Met deze studie is er nu inzicht gekomen bij verschillende scenario’s voor peilbeheer in de kosten voor pompen en dijkversterkingen. Begin 2019 wordt de studie definitief afgerond en worden de resultaten beleidsmatig geduid.

• • MIRT-onderzoeken naar de waterveiligheid in de Rijn-Maasdelta: voor de verwachte stijging van de zeespiegel, toenemende extreme rivierafvoeren en sociaaleconomische veranderingen zijn langetermijnstrategieën ontwikkeld voor waterveiligheid en zoetwatervoorziening. Daarbij worden de strategieën en maatregelen voor waterveiligheid en sociaaleconomische ontwikkeling in synergie met elkaar en met oog voor ruimtelijke kwaliteit ontwikkeld. Komende jaren wordt met maatregelen en nadere beleidsuitwerking vervolg gegeven aan de gemaakte beleidskeuzes voor dit gebied. Mede op basis van de uitkomsten van een MKBA en analyse van de optredende problematiek in de rivieren, is in 2018 besloten om de ambitie voor de bovenrivieren uit te breiden naar integraal riviermanagement (IRM). Dit betekent dat behalve naar waterveiligheid in de hoogwater situatie ook naar de laagwater situatie gekeken wordt, onder meer ten behoeve van scheepvaart, waterbeschikbaarheid en waterkwaliteit. Voor alle functies zijn de opgaven in kaart gebracht.

• • Stimuleringsprogramma Ruimtelijke Adaptatie: in de Deltabeslissing Ruimtelijke Adaptatie hebben Rijk, provincies, gemeenten en waterschappen afgesproken waterveiligheid en klimaatbestendigheid in 2020 integraal mee te gaan wegen bij ruimtelijke ontwikkelingen, zodat Nederland in 2050 ook daadwerkelijk klimaatbestendig is ingericht. Vanuit het Deltafonds zijn de afgelopen jaren middelen beschikbaar gesteld om deze transitie te ondersteunen. Het gaat daarbij om kennisontwikkeling, kennisdeling door een kennisportaal, ondersteuning van voorbeeldprojecten, en living labs. In het Deltaplan Ruimtelijke Adaptatie dat op Prinsjesdag 2017 aan uw Kamer is aangeboden, zijn afspraken opgenomen om de aanpak van ruimtelijke adaptatie te versnellen en te intensiveren. In november 2018 is een bestuursakkoord klimaatadaptatie getekend door het Rijk met de medeoverheden waarin financiële afspraken zijn gemaakt voor de versnelde aanpak van ruimtelijke adaptatie in de komende jaren. Inmiddels heeft een groot deel van de decentrale overheden al stresstesten uitgevoerd, die als basis dienen voor het in beeld brengen van de opgaven uiterlijk eind 2020. Het Rijk heeft in 2018 een wijziging van de Waterwet in gang gezet om in de toekomst ook subsidies voor uitvoering van maatregelen tegen wateroverlast uit het Deltafonds te kunnen bekostigen.

• • Toetsing Regionale keringen in beheer van het Rijk: Rijkswaterstaat is in 2018 gestart met de toetsing van de regionale keringen in beheer van het Rijk. Ook kunstwerken en niet-waterkerende objecten worden getoetst. In deze toetsing worden tevens de, als gevolg van de wijziging van de Waterwet per 1 januari 2017, voorheen primaire en thans regionale keringen meegenomen. Omdat ook de kunstwerken getoetst zullen worden en de voorbereiding meer tijd heeft gevraagd, is later gestart met de toetsing dan eerder was voorzien. Verwacht wordt dat de toetsing van deze regionale keringen in 2019 afgerond zal zijn.

• • Nieuwe normering: de gewijzigde Waterwet is in 2016 met algemene stemmen aangenomen in de Eerste en Tweede Kamer en de wet is op 1 januari 2017 in werking getreden. Ook de bijhorende regeling voor de beoordeling van de veiligheid van primaire waterkeringen, een wijziging van het Waterbesluit en aanpassing van de subsidieregeling voor de versterking van de primaire keringen zijn aangepast en per 1 januari 2017 in werking getreden.

  In 2018 zijn opdrachten verstrekt voor de ondersteuning van keringbeheerders, ten behoeve van het beoordelingsproces. Tevens worden de komende jaren nog verbeteringen doorgevoerd in deze instrumenten. Ook zijn voorbereidingen getroffen voor het instrumentarium van 2023, zodat de voorschriften voor de beoordelingsronde die in 2023 start aansluiten op de actuele kennis en de ervaringen die in de nu lopende eerste beoordelingsronde worden opgedaan.

  De Minister stelt conform de Waterwet een ontwerpinstrumentarium (OI) beschikbaar die strekt tot aanbeveling bij het ontwerpen van een kering. Het OI is doorontwikkeld op basis van de in 2018 opgedane ervaring en de inbreng van nieuwe kennis. In 2018 is een nieuwe versie van het OI ter beschikking gekomen.

  Daarnaast is gewerkt aan de stroomlijning van de informatie-uitwisseling tussen beheerders en Hoogwaterbeschermingsprogramma en het Ministerie van IenW. Aangezien sprake is van een geheel vernieuwde wijze van normering worden komende jaren opleidingen en trainingen op het gebied van risicobenadering en het omgaan met overstromingskansen gegeven. Ook is er intensieve ondersteuning via de Helpdesk Water geboden in 2018.

• • Lange termijn ambitie/Kennisprogrammering Waterveiligheid: het Rijk heeft een wettelijke taak (artikel 2.6 Waterwet) om zorg te dragen voor de totstandkoming en verkrijgbaarstelling van technische leidraden voor het ontwerp, het beheer en het onderhoud van de primaire waterkeringen in Nederland.

  In 2018 zijn langjarige activiteiten (onderzoek) uitgevoerd om een solide kennisbasis te ontwikkelen. De kennis over waterveiligheid wordt hiermee op het vereiste niveau gehouden, zodat sprake is van actueel, effectief en uitvoerbaar waterveiligheidsbeleid. Dit is de lange termijn ambitie voor waterveiligheid, vormgegeven door de uitvoering van de Kennisagenda Waterveiligheid.

  Het programmeren van de kennis voor waterveiligheid, die met input van de waterveiligheidssector tot stand is gekomen, is gebaseerd op de volgende drie pijlers:

  • • Techniek: hiermee wordt invulling gegeven aan de wettelijke verantwoordelijkheid (artikel 2.5 Waterwet) voor het beschikbaar stellen van een Beoordelingsinstrumentarium (WBI) voor de primaire waterkeringen en het actualiseren van de onderbouwende leidraden (LD) en technische rapporten (TR)

  • • Opdrachten zijn verstrekt voor onderzoek naar faalmechanismen als macrostabiliteit, piping en de belasting van de primaire waterkeringen door waterstanden en golven;

  • • Systeem: opdrachten zijn verstrekt ten behoeve van de versterking van de kennisbasis over het gedrag van kustsystemen (onderzoeksprogramma Kustgenese 2.0) en riviersystemen (onderzoeksprogramma Rivers2Morrow)

  • • Leefomgeving: omgevingsfactoren die van invloed zijn op de totstandkoming van het waterveiligheidsbeleid; opdrachten zin verstrekt met betrekking tot klimaatverandering/zeespiegelstijging en wateroverlast.

  Het belang van een structurele reservering is om hiermee de genoemde solide basis te kunnen garanderen vanuit de wettelijke taak en om hiermee zo goed mogelijk aan te sluiten bij de langjarige programmering van andere partijen, zoals NWO/STW en ook NKWK benutten.

1.09 Ontvangsten

Ontvangsten waterschapsprojecten