Het kabinet wil de emancipatie bevorderen: de emancipatie van meisjes en vrouwen en de emancipatie van lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders (LHBT).

Doel is de veiligheid van vrouwen, homoseksuelen en transgenders te vergroten en de participatie van vrouwen in alle lagen en sectoren van de arbeidsmarkt te bevorderen.

Homoseksuele paren moeten veilig hand in hand over straat kunnen lopen en jongeren moeten veilig uit de kast kunnen komen. Meisjes moeten zich beschermd weten tegen seksuele intimidatie en geweld. Vrouwen moeten zich ondersteund en uitgedaagd voelen in hun ambitie om in alle sectoren van de arbeidsmarkt te participeren en door te groeien naar topfuncties.

Een positieve houding en beeldvorming ten aanzien van homoseksuele relaties en vrouwen met ambitie dienen vanzelfsprekend te worden.

De minister is verantwoordelijk voor het bevorderen van de emancipatie van meisjes en vrouwen en voor de emancipatie van lesbische vrouwen, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders.

De instrumenten die de minister ter beschikking heeft, zijn wet-en regelgeving, subsidies en communicatie naar het beleidsveld. Gemeenten en provincies ontvangen via decentralisatie-uitkeringen een bijdrage voor de uitvoering van de samenwerkingsafspraken over versterking van het lokale emancipatiebeleid.

Vrouwenemancipatie en homo-emancipatie zijn primair de verantwoordelijkheid van mensen – vrouwen én mannen, homoseksuelen én heteroseksuelen, bedrijven en maatschappelijke instellingen – zelf.

De minister heeft een rol daar waar emancipatie geen kans krijgt en de veiligheid en participatie achterblijven.

De minister wil de eigen kracht en het talent van mensen zelf aanspreken en actief benutten om voortgang te boeken. Op eigen kracht en met hun talent kunnen mensen veel bereiken.

Hiertoe is een cultuurverandering nodig, vooral daar waar de emancipatie, veiligheid en participatie achterblijven.

Om de gewenste cultuur aan te jagen en te ondersteunen, worden initiatieven in de samenleving ondersteund en verspreid die zichtbaar bijdragen aan het emancipatieproces, de veiligheid en participatie.

Daarbij werkt OCW nauw samen met de vakdepartementen SZW, EL&I, BZK, VenJ en VWS die stelselverantwoordelijk zijn en met gemeenten, bedrijven en maatschappelijke partners. Er wordt daarbij voortgebouwd op de ervaringen en samenwerkingsverbanden van de afgelopen jaren en een zwaarder accent gelegd op veiligheid en betaald werk voor iedereen.

De rechten en de fundamentele gelijkheid en gelijkwaardigheid van vrouwen liggen vast in het VN Vrouwenverdrag. Nederland zal zich actief blijven inzetten voor de verbetering van de positie van meisjes en vrouwen in de wereld, in het bijzonder voor de seksuele en reproductieve gezondheid en rechten van meisjes en vrouwen. Ook zal Nederland een voorbeeldrol vervullen binnen de NAVO bij de versterking van de rol van vrouwen in vraagstukken van vrede en veiligheid.

Nederland wil samen met gelijkgestemde landen komen tot een betere internationale bescherming van de rechten en veiligheid van homoseksuelen en transgenders. Ook zal Nederland actief bijdragen aan de veiligheid van homoseksuelen en transgenders in Europa.

Het homo-emancipatiebeleid wordt verbreed en verdiept. Hiertoe wordt het budget voor homo-emancipatie vanuit het budget vrouwenemancipatie opgehoogd van € 3,5 miljoen naar € 5,5 miljoen per jaar.

In het vrouwenemancipatiebeleid wordt een zwaarder accent gelegd op jongeren en op de brede groep van alle laagopgeleide vrouwen, allochtoon én autochtoon.

De internationale voortrekkersrol van Nederland op het terrein van seksuele geaardheid en gezondheidsrechten voor vrouwen en de rechten van lesbische vrouwen, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders wordt krachtig voortgezet.

Voor de twee grote vrouweninstellingen zijn op grond van de Subsidieregeling emancipatie 2011 onderstaande bedragen beschikbaar:

• • Kennisinstituut vrouwenemancipatie € 1,4 miljoen

• • Archief vrouwenbeweging € 1,3 miljoen.

In 2012 zullen koplopergemeenten Eigen Kracht via een decentralisatie-uitkering een bijdrage ontvangen. De verantwoordelijkheid voor deze middelen is belegd bij de gemeenten en provincies zelf.