Base description which applies to whole site

4. Financiering van de zorguitgaven

4.1 Totaalbeeld

Dit hoofdstuk gaat in op de financiering van de zorguitgaven die toegerekend worden aan het Budgettair Kader Zorg (BKZ). Het grootste deel van de zorguitgaven betreft uitgaven in het kader van de Zorgverzekeringswet (Zvw) en de Wet langdurige zorg (Wlz). Een ander substantieel deel van de zorguitgaven verloopt via de rijksbegroting en wordt gefinancierd via belastinginkomsten. Een uitsplitsing voor het jaar 2018 staat in tabel 11. In het vervolg van dit hoofdstuk wordt dieper ingegaan op de financiering van de Zvw en de Wlz afzonderlijk.

Tabel 11 Financiering bruto BKZ- uitgaven (bedragen x € 1 miljard)1
 

2018

Zvw

48,5

w.v. eigen betalingen

(3,3)

Wlz

21,8

w.v. eigen betalingen

(1,9)

Overheid (Arbeidsmarktbeleid/Caribisch Nederland)

0,5

Overheid (gemeentefonds/Wmo en Jeugdwet)

6,9

Bruto BKZ-uitgaven stand VWS ontwerpbegroting 2018

77,7

Bron: VWS

1

Door afrondingsverschillen kan de som van de delen afwijken van het totaal.

4.2 De financieringssystematiek

Zorgverzekeringswet (Zvw)

Het overgrote deel van de zorguitgaven in het kader van de Zorgverzekeringswet (Zvw) loopt via zorgverzekeraars. Zij betalen zorgaanbieders voor de zorg die is geleverd aan hun verzekerden. Een beperkt deel van de zorguitgaven wordt rechtstreeks aan zorgaanbieders betaald vanuit het Zorgverzekeringsfonds (ZVF). Dit betreft vooral de beschikbaarheidbijdragen. Het gaat daarbij om zorgprestaties waarvoor het niet mogelijk en/of wenselijk is de kosten aan individuele verzekerden toe te rekenen. De grootste beschikbaarheidbijdragen zijn die voor opleidingen en de academische zorg. Daarnaast gaat het om enkele kleinere bijdragen zoals voor gespecialiseerde brandwondenzorg, traumazorg, spoedeisende hulp en acute verloskunde. Naast de beschikbaarheidbijdragen wordt vanuit het Zorgverzekeringsfonds ook een deel van de grensoverschrijdende zorg betaald.

Figuur 4: Financieringsstromen Zvw

Figuur 4: Financieringsstromen Zvw

Ter financiering van de uitgaven ontvangen zorgverzekeraars van hun verzekerden een nominale premie en het eigen risico. Daarnaast ontvangt elke zorgverzekeraar een vereveningsbijdrage uit het ZVF. Dit bedrag houdt rekening met het risicoprofiel van de verzekerdenpopulatie van iedere zorgverzekeraar en met het eigen risico dat hij ontvangt. Het zorgt zodoende voor een gelijk speelveld voor zorgverzekeraars. Dat is nodig omdat verzekeraars zich moeten houden aan de wettelijke acceptatieplicht van verzekerden. Ook ontvangen zorgverzekeraars uit het ZVF een vergoeding voor de beheerskosten voor verzekerde kinderen in hun bestand.

De nominale premie bestaat uit twee delen. Het eerste deel is een door VWS vastgestelde rekenpremie die voor alle verzekeraars hetzelfde is. Samen met de opbrengsten uit eigen betalingen en de bijdrage die zorgverzekeraars uit het fonds krijgen, kunnen zij hier in de optiek van VWS hun zorguitgaven mee betalen. Daarnaast bevat de nominale premie een opslagpremie, die verzekeraars zelf vaststellen en dus per verzekeraar verschilt. Zorgverzekeraars moeten uit hun inkomsten ook hun beheerskosten dekken. Verder moeten zij reserves opbouwen om zeker te stellen dat zij altijd aan hun verplichtingen kunnen voldoen. De Nederlandsche Bank (DNB) stelt minimumeisen aan deze reserves. Zorgverzekeraars kunnen de beheerskosten en de reserveopbouw financieren door middel van die opslagpremie. In de opslagpremie kunnen zorgverzekeraars ook winsten en verliezen uit het verleden, afwijkende inschattingen ten aanzien van de zorguitgaven of risico-opslagen verwerken. Door verschillen in de opslagpremie concurreren verzekeraars met elkaar om verzekerden, die jaarlijks kunnen overstappen naar een andere verzekeraar.

Het ZVF ontvangt ter financiering van zijn uitgaven de inkomensafhankelijke bijdrage (IAB) en een rijksbijdrage kinderen. In verband met de overhevelingen van AWBZ naar Zvw is besloten tot een tijdelijke rijksbijdrage HLZ, die voorkwam dat zowel de nominale premie als de IAB in 2015 fors moesten stijgen. Deze tijdelijke rijksbijdrage loopt in vier jaar geleidelijk af naar nul in 2019. Het ZVF ontvangt verder de premievervangende bijdrage van verdragsgerechtigden en rente. Vanuit het fonds worden zorgverzekeraars gecompenseerd voor derving van inkomsten als gevolg van wanbetaling bij de nominale premie. Ook worden uit het fonds kosten betaald in het kader van de regeling onverzekerden. In de Zvw is geregeld dat het ZVF niet structureel mag werken met tekorten of overschotten. Daarom dient een gebleken negatief vermogen snel te worden weggewerkt via meer dan lastendekkende premies en een positief vermogen via minder dan lastendekkende premies.

De overheid verstrekt een rijksbijdrage kinderen aan het ZVF. Deze bijdrage maakt het mogelijk dat bij kinderen tot 18 jaar geen nominale premie in rekening hoeft te worden gebracht. De overheid betaalt daarnaast zorgtoeslag aan huishoudens met lage inkomens en middeninkomens ter gedeeltelijke compensatie van de nominale premie en het eigen risico. De rijksbijdrage kinderen en de zorgtoeslag worden betaald uit belastinginkomsten.

De zorgtoeslag waarborgt dat geen enkel huishouden een groter deel van zijn inkomen aan zorgpremie en eigen risico hoeft te betalen dan wat op grond van de wet als aanvaardbaar wordt beschouwd. De zorgtoeslag compenseert de lasten die daarboven uitstijgen. Daarbij is de zogenaamde standaardpremie maatgevend en niet de feitelijke, door de individuele burger betaalde premies. De standaardpremie is bepaald als het gemiddelde van de premies die worden betaald in de markt, vermeerderd met het gemiddelde bedrag dat een verzekerde aan eigen risico betaalt. De zorgtoeslag maakt geen onderdeel uit van het uitgavenkader, maar telt net als de zorgpremies mee in het inkomstenkader. Dat betekent dat het kabinet een hogere zorgtoeslag beschouwt als een vorm van lastenverlichting.

Uiteindelijk worden alle collectieve zorguitgaven betaald door burgers en bedrijven via de nominale premie, de inkomensafhankelijke bijdrage, eigen betalingen en belastingen. In de Zvw is vastgelegd dat evenveel inkomsten worden gegenereerd via de inkomensafhankelijke bijdrage als via de nominale premie, de eigen betalingen en de rijksbijdrage kinderen samen (de 50/50-verdeling). De 50/50-verdeling impliceert dat uitgavenstijgingen bij verzekeraars voor 50% moeten worden gedekt uit de IAB. Dat wordt bereikt door de bijdrage uit het fonds aan verzekeraars te verhogen. Omgekeerd dient een stijging van de rechtstreekse uitgaven van het fonds voor de helft te worden opgevangen via nominale premies. Dat wordt bereikt door de bijdrage voor de zorgverzekeraars te verlagen.4

De Wet langdurige zorg (Wlz)

Het overgrote deel van de zorguitgaven in het kader van de Wlz loopt in opdracht van zorgkantoren via het CAK naar zorgaanbieders. De uitzondering hierop vormen persoonsgebonden budgetten (pgb’s). Daarbij wordt geld door de SVB overgemaakt naar zorgverleners in opdracht van burgers die zelf zorg inkopen (trekkingsrechten). De benodigde middelen komen uit het Fonds langdurige zorg (Flz).

Het Flz ontvangt ter financiering van zijn uitgaven (via de belastingdienst) de Wlz-premie. De Wlz-premie wordt geheven als percentage over het inkomen in de eerste en tweede belastingschijf, na aftrek van een deel van de heffingskortingen. Deze heffingskortingen (die bestaan sinds de belastingherziening 2001) beperken voor burgers de te betalen loon- en inkomstenheffing. Ze beperken dus zowel de te betalen inkomsten- en loonbelasting als de te betalen premies volksverzekeringen (Wlz, AOW en ANW). Voor 2001 waren er aftrekposten die zwaarder drukten op de belastingen en minder op de premies volksverzekeringen. Het Flz ontvangt daarom van de overheid een bijdrage in de kosten van kortingen (BIKK). Via deze bijdrage wordt het Flz gecompenseerd voor het drukkend effect op de Wlz-premies dat uitgaat van de belastingherziening 2001. Het Flz ontvangt daarnaast van burgers (via het CAK) de eigen bijdrage Wlz en betaalt rente aan de overheid.

In de Wlz wordt gestreefd naar een binnen een kabinetsperiode constante lastendekkende premie. In augustus 2014 is besloten tot een Wlz-premie van 9,65% voor deze kabinetsperiode, omdat bij die premie op basis van de toenmalige ramingen een vermogen van circa nul in 2017 resulteerde. Op basis van de actuele ramingen lijkt dit uit te komen.

Figuur 5: Financieringsstromen Wlz

Figuur 5: Financieringsstromen Wlz
4.3 De financiering in 2018
4.3.1 Zorgverzekeringswet (Zvw)

Tabel 12 geeft een overzicht van de uitgaven en inkomsten uit hoofde van de Zorgverzekeringswet (Zvw).

De ontwikkelingen bij de financiering van de Zvw in 2018 worden gedomineerd door vier zaken:

  • De groei van de zorguitgaven. Deze is vooral vanwege de oplopende loon- en prijsstijging hoger dan in de afgelopen jaren. Deze leidt tot een premiestijging en het oplopen van het eigen risico.

  • De afbouw van de rijksbijdrage die in 2015 is geïntroduceerd om de premiegevolgen van de overheveling geleidelijk te laten verlopen. Hierdoor stijgen de premies vanaf 2016.

  • De relatief hoge vaststelling van de nominale premie 2017 door verzekeraars. Hierdoor is de beoogde 50/50-verhouding tussen nominale premie en inkomensafhankelijke bijdrage (IAB) niet gerealiseerd. In 2018 moet deze 50/50-verhouding worden hersteld, waardoor de nominale premie minder hoeft te stijgen dan de IAB.

  • De veronderstelde lagere afbouw van reserves door verzekeraars ten opzichte van 2017. Dit leidt tot extra premiestijging.

De Zvw-uitgaven vallend onder het BKZ worden voor 2018 geraamd op € 48,5 miljard; een groei van € 2,4 miljard ten opzichte van de uitgaven in 2017. De ontwikkeling van de Zvw-uitgaven wordt elders in dit Financieel Beeld Zorg toegelicht. De groei van de Zvw-uitgaven betreft vooral groei bij de zorguitgaven van zorgverzekeraars. Deze stijgen met € 2,2 miljard van 2017 naar 2018. De rechtstreekse betalingen vanuit het Zorgverzekeringsfonds (beschikbaarheidbijdragen en uitgaven in het kader van internationale verdragen) groeien naar verwachting met € 0,1 miljard.

Bij de beheerskosten en reserveopbouw van zorgverzekeraars wordt een stijging van € 0,9 miljard verwacht ten opzichte van de raming voor 2017. Deze stijging treedt op omdat de zorgverzekeraars naar verwachting weliswaar (€ 0,5 miljard) zullen interen op hun reserves, maar minder dan de circa € 1,5 miljard in 20175. Hoewel zorgverzekeraars in 2016 en 2017 forse bedragen hebben ingezet ter verlaging van de premie, beschikken zorgverzekeraars naar verwachting nog over voldoende reserves om ook de premieontwikkeling 2018 te mitigeren. Verondersteld wordt dat zorgverzekeraars in 2018 een deel van de overreserves gaan teruggeven (€ 0,5 miljard). Bij de raming van de premie is ervan uitgegaan dat zorgverzekeraars via een geleidelijke afbouw van de reserves inzetten op een stabiele premieontwikkeling.

De overige baten van het ZVF (rentebaten, bijdragen van verdragsgerechtigden, kosten en opbrengsten wanbetalers en onverzekerden) zijn vrijwel constant.

Naar huidige inschatting zal het Zorgverzekeringsfonds per ultimo 2017 een vermogenssaldo van circa € 0,2 miljard hebben. Er dient in 2018 dus een overschot van € 0,2 miljard te worden weggewerkt.

De hierboven beschreven ontwikkeling van lasten, saldo en overige baten leidt ertoe dat er in 2018 € 49,2 miljard aan premies, rijksbijdragen en eigen betalingen nodig zijn; dit is € 2,6 meer dan in 2017. Van de € 49,2 miljard wordt € 0,5 miljard opgevangen door de rijksbijdrage HLZ. De resterende € 48,7 miljard (€ 3 miljard meer dan in 2017) wordt door de inkomensafhankelijke bijdragen, de nominale premie, de rijksbijdrage kinderen en de eigen betalingen gefinancierd zoals weergegeven in tabel 12. De ontwikkelingen daarbij worden later in deze paragraaf toegelicht.

Tabel 12 Financiering Zvw (bedragen x € 1 miljard)1
 

2016

2017

2018

Uitgaven ten laste van de macropremielast

     

Zorguitgaven zorgverzekeraars

41,7

43,8

46,0

Rechtstreekse uitgaven Zorgverzekeringsfonds

2,4

2,4

2,5

BKZ-relevante uitgaven

44,0

46,1

48,5

Beheerskosten/reserveopbouw zorgverzekeraars

– 0,2

– 0,2

0,8

Overige baten Zorgverzekeringsfonds

0,3

0,1

0,0

Saldo Zorgverzekeringsfonds

1,2

0,5

– 0,2

Totaal te financieren

45,3

46,6

49,2

Rijksbijdrage HLZ

– 1,4

– 0,9

– 0,5

Te financieren uit premies /eigen betalingen

44,0

45,7

48,7

       

Financiering

     

Inkomensafhankelijke bijdrage2

22,0

22,4

24,0

Nominale premie

16,3

17,6

18,7

Rijksbijdrage kinderen

2,5

2,5

2,7

Eigen risico

3,2

3,2

3,3

Totaal

44,0

45,7

48,7

Bron: VWS. De meeste cijfers in de kolom 2016 zijn afkomstig van of afgeleid van informatie van het Zorginstituut Nederland (ZiNL). De rechtstreekse uitgaven van het ZVF en het cijfer voor de zorguitgaven van zorgverzekeraars zijn gebaseerd op ZiNL-informatie van juni 2017. De nominale premie en de inkomensafhankelijke bijdrage zijn voor 2016 en 2017 overgenomen van het CPB. De rijksbijdrage is gebaseerd op het VWS-jaarverslag en komt overeen met ZiNL-informatie van maart. Dit laatste geldt ook deels voor de post overige baten (rentebaten, wanbetalers, onverzekerden, verdragsgerechtigden). Deels is hierbij aangesloten bij het jaarverslag uitvoeringstaken van het ZiNL. De post beheerskosten/reserveopbouw zorgverzekeraars is het saldo van de nominale premies, eigen betalingen en de bijdrage aan verzekeraars uit het fonds enerzijds en de geraamde zorguitgaven van zorgverzekeraars anderzijds (toevoegingen en onttrekkingen aan reserves worden in deze post meegenomen).

1

Door afrondingsverschillen kan de som van de delen afwijken van het totaal.

2

Door afronding van de inkomensafhankelijke bijdrage op vijfhonderdste procenten wordt er enkele tientallen miljoenen euro meer gefinancierd dan noodzakelijk. Daardoor komt het saldo van het Zorgverzekeringsfonds ook uit op – € 0,1 miljard in plaats van de beoogde – € 0,2 miljard.

Het Zorgverzekeringsfonds (ZVF)

In tabel 13 staan de uitgaven en inkomsten van het ZVF en de individuele zorgverzekeraars. Hierin staan de posten uit tabel 12, maar daarnaast betalingen van het fonds aan de zorgverzekeraars.

Tabel 13 Exploitatie en premiestelling Zvw (bedragen x € 1 miljoen)1
 

2016

2017

2018

ZVF

     

Uitgaven

24.387,6

25.198,8

27.269,7

– Uitkering aan zorgverzekeraars voor zorg

21.868,7

22.669,8

24.612,5

– Uitkering voor beheerskosten kinderen

143,9

138,5

137,8

– Rechtstreekse uitgaven ZVF

2.375,1

2.390,5

2.519,5

       

Inkomsten

25.575,1

25.725,9

27.129,9

– Inkomensafhankelijke bijdrage

21.992,4

22.405,5

24.030,1

– Rijksbijdrage kinderen

2.508,7

2.490,5

2.693,8

– Rijksbijdrage HLZ

1.353,0

902,0

451,0

– Overige baten

– 279,1

– 72,1

– 45,0

       

Exploitatiesaldo

1187,4

527,1

– 139,7

       

Vermogen ZVF

– 1044,5

– 517,4

– 657,1

Vermogensnorm

– 689,0

– 689,0

– 689,0

Vermogenssaldo ZVF

– 355,4

171,7

31,9

       

INDIVIDUELE VERZEKERAARS

     

Uitgaven

41.472,3

43.600,1

46.765,5

– Zorg

41.654,5

43.751,0

45.975,8

– Beheerskosten/exploitatiesaldi

– 182,3

– 150,9

789,6

       

Inkomsten

41.472,3

43.600,1

46.765,5

– Uitkering van ZVF voor zorg

21.868,7

22.669,8

24.612,5

– Uitkering van ZVF voor beheerskosten kinderen

143,9

138,5

137,8

– Nominale rekenpremie

17.472,1

18.095,9

18.055,0

– Nominale opslagpremie

– 1207,3

– 491,3

651,9

– Eigen risico

3.194,8

3.187,1

3.308,4

Bron: VWS

1

Door afrondingsverschillen kan de som van de delen afwijken van het totaal.

De grootste uitgavenpost van het Zorgverzekeringsfonds is de vereveningsbijdrage; de bijdrage aan de verzekeraars ter gedeeltelijke dekking van de zorgkosten. Deze bijdrage resulteert uit toepassing van de 50/50-regel. Die regel bepaalt – gegeven de totale lasten en gegeven de ontwikkeling van het eigen risico en de rijksbijdrage – hoe de inkomensafhankelijke bijdrage en de nominale premie zich moeten ontwikkelen. Daaruit volgt voor 2018 een stijging van de opbrengst van de nominale premie met € 1,1 miljard6. Gegeven de geraamde ontwikkeling van de zorguitgaven van verzekeraars, eigen betalingen, beheerskosten en reserveafbouw van verzekeraars, wordt dit mogelijk via een stijging van de bijdrage uit het ZVF aan de zorgverzekeraars met € 1,9 miljard.

De inkomsten van het ZVF bestaan vooral uit de inkomensafhankelijke bijdrage en de rijksbijdrage ter dekking van de fictieve premielast van kinderen tot 18 jaar. Sinds 2015 is er daarnaast een tijdelijke rijksbijdrage HLZ. Via deze rijksbijdrage worden de per saldo resulterende gevolgen van de overheveling van AWBZ-uitgaven naar de Zvw en de overheveling van de jeugd-ggz van de Zvw naar de gemeenten op de premies gecompenseerd. In 2018 is de compensatie 20% en in 2019 wordt deze nul.

De inkomensafhankelijke bijdrage stijgt van 2017 naar 2018 met € 1,6 miljard. Dit is het saldo van twee ontwikkelingen. Ten eerste stijgen de totale uit premies te financieren kosten van 2017 op 2018 met € 3,0 miljard. Dit staat gepresenteerd in tabel 12. Hierdoor stijgt de IAB met € 1,5 miljard. Daarnaast is er een stijging van € 0,1 miljard als gevolg van een correctie op de de 50/50-regel7. De rijksbijdrage voor kinderen stijgt € 0,2 miljard. Deze volgt de ontwikkeling van het aantal kinderen en de ontwikkeling van de geraamde nominale premie plus eigen betalingen. Zorgverzekeraars ontvangen uit het ZVF een vergoeding voor de beheerskosten van verzekerde kinderen die afhankelijk is van het aantal verzekerde kinderen. Via het ZVF lopen ook de overige baten (rentebaten, premievervangende bijdragen verdragsgerechtigden, kosten en opbrengsten wanbetalers en kosten en opbrengsten onverzekerden). Deze worden bij de inkomsten geboekt omdat ze niet relevant zijn voor het BKZ8.

Zowel het feitelijk vermogen als het vermogenssaldo9 van het Zorgverzekeringsfonds groeien van 2016 op 2017 met € 0,5 miljard. Omdat het Zorgverzekeringsfonds hierdoor per ultimo 2017 een vermogenssaldo van circa € 0,2 miljard heeft, dient er in 2018 een overschot van € 0,2 miljard te worden weggewerkt. Vanwege afronding van de inkomenafhankelijke bijdrage ontstaat er in 2018 een saldo van ruim € 0,1 miljard.

De individuele verzekeraars

De uitgaven van de zorgverzekeraars bestaan uit de uitgaven aan zorg en de beheerskosten/ reserveopbouw. De ontwikkeling hiervan is hiervoor toegelicht. Dat geldt ook voor de bijdrage die zorgverzekeraars ontvangen uit het ZVF ter gedeeltelijke dekking van de zorgkosten die zij moeten betalen. Zorgverzekeraars ontvangen ook het eigen risico van hun verzekerden. De opbrengst van het eigen risico stijgt van 2017 op 2018 met € 0,1 miljard vanwege de indexering van het eigen risico10.

De totale geraamde opbrengst nominale premie stijgt van 2017 op 2018 met € 1,1 miljard. Deze stijging betreft een marginale daling bij de rekenpremie en een stijging van € 1,1 miljard bij de opslagpremie11.

De nominale premies en inkomensafhankelijke bijdragen

Hiervoor is toegelicht hoe de uitgaven en inkomsten zich op macroniveau naar huidig inzicht ontwikkelen tussen 2017 en 2018. Daarbij wordt rekening gehouden met de huidige inzichten voor 2017. Die waren nog niet bekend toen de premies 2017 werden vastgesteld. Bij het verklaren van de premiestijging van 2017 naar 2018 op microniveau moet het huidige beeld 2018 worden vergeleken met het beeld 2017 ten tijde van de premievaststelling. Dat is bij de rekenpremie en de inkomensafhankelijke bijdrage de begroting 2017 en bij de opslagpremie de premiestelling door verzekeraars in het najaar van 2016. De opslagpremie is door de verzekeraars € 49 hoger vastgesteld dan geraamd in de begroting. Dit gebeurde vooral omdat verzekeraars uitgingen van een lagere reserveafbouw dan verondersteld in de begroting 2017.

De inkomensafhankelijke bijdrage stijgt van 6,65% in 2017 naar 6,90% in 2018. Bij de nominale premie wordt een stijging geraamd van € 72; van gemiddeld € 1.290 in 2017 naar gemiddeld € 1.362 in 2018. Voor deze bijstelling is een aantal oorzaken te benoemen.

Tabel 14 Oorzaken premieontwikkeling 2018 (in euro’s (nominale premie) en procentpunten (IAB))
 

IAB

Reken-premie

Opslag- premie

Nominale premie

         

Premies in 2017

6,65%

1.326

– 36

1.290

a. Groei zorguitgaven

– 0,05%

55

55

b. Saldo Zorgverzekeringsfonds

0,00%

c. Reserveontwikkeling verzekeraars

0,15%

– 37

74

37

d. Afbouw rijksbijdrage HLZ

0,07%

17

17

e. Rechttrekken 50/50-verhouding

0,04%

– 53

24

– 29

f. Overige kosten verzekeraars

0,05%

8

– 16

– 8

g. Overig en afronding

– 0,01%

– 1

1

Totaal

0,25%

– 11

83

72

Premies in 2018

6,90%

1.315

47

1.362

  • a. Groei zorguitgaven

    De zorguitgaven komen naar huidige inschatting € 2,4 miljard hoger uit in 2018 dan volgens de raming 2017 van verzekeraars toen zij de premie 2017 bepaalden. Deze uitgavenstijging leidt – als ook rekening wordt gehouden met de stijging van het aantal verzekerden en de ontwikkeling van de eigen betalingen – tot een stijging van de nominale premie met € 55. De uitgavenstijging van € 2,4 miljard betreft voor circa € 1,6 miljard de doorvertaling van lonen en prijzen uit de economie naar de zorgsector. De uitgavenstijging leidt ook tot een stijging van de noodzakelijke IAB-opbrengsten. Die leidt, rekening houdend met de forse toename van de IAB-grondslag, tot een beperkte daling van de inkomensafhankelijke bijdrage.

  • b. Saldo Zorgverzekeringsfonds

    Voor 2018 wordt gerekend met een beoogd saldo van – € 0,2 miljard. Bij de premiestelling 2017 is ook gerekend met een saldo van – € 0,2 miljard. De ontwikkeling van het saldo van het Zorgverzekeringsfonds heeft daarom geen invloed op de ontwikkeling van de nominale premie en de inkomensafhankelijke bijdrage.

  • c. Reserveontwikkeling verzekeraars

    Voor 2018 wordt gerekend met een afbouw van reserves van € 0,5 miljard. Dit is € 1,0 miljard minder dan de reserveafbouw waarvan verzekeraars uitgingen bij hun premiestelling 2017. De lagere reserveafbouw dan in 2017 werkt volledig door in hogere opslagpremies, die daardoor stijgen met € 74. Omdat de reserveopbouw deel uitmaakt van de totale uit premies te financieren lasten, dient de lagere reserveafbouw voor de helft neer te slaan in een hogere IAB en voor de helft in een hogere nominale premie. Dat gebeurt door de rekenpremie te verlagen (met € 37), waardoor de bijdrage aan verzekeraars stijgt en een stijging van de IAB met 0,15 procentpunt nodig is. De totale nominale premie stijgt daarom met € 37 als gevolg van de reserveontwikkeling (€ 74 – € 37).

  • d. Afbouw rijksbijdrage HLZ

    De overheveling van AWBZ-uitgaven naar de Zvw wordt deels gedekt via een tijdelijke rijksbijdrage HLZ die in vier jaar geleidelijk afloopt. Deze rijksbijdrage bedraagt € 0,9 miljard in 2017 en € 0,5 miljard in 2018. De daling van deze rijksbijdrage met € 0,5 miljard leidt tot een stijging van de nominale premie met € 17 en tot een stijging van de IAB met 0,07 procentpunt.

  • e. Rechttrekken 50/50-verhouding

    De verzekeraars hebben de premie 2017 € 49 hoger vastgesteld dan geraamd in de VWS-begroting 2017 (macro € 0,7 miljard). Dit gebeurde vooral omdat zij bij hun premiestelling minder reserves hebben afgebouwd dan verondersteld in de begroting; daarnaast zijn zij onder andere van lagere zorguitgaven uitgegaan dan in de begroting. Indien in de VWS-begroting al gerekend was met de aannames van de verzekeraars, dan zouden de hogere lasten van € 0,7 miljard 50/50 verdeeld zijn over hogere nominale premies en een hogere IAB. De andere veronderstellingen van verzekeraars ten aanzien van reserves en zorguitgaven zijn in 2017 geheel neergeslagen in hogere nominale premies. De nominale premie is daardoor in 2017 hoger uitgekomen dan resulteert uit de 50/50-verhouding. In de raming wordt ervan uitgegaan dat in 2018 weer wordt voldaan aan de 50/50-verhouding. Daarnaast dient de «fout» uit het verleden in vier jaar gecompenseerd te worden. Dat leidt tot een daling van de nominale premie met circa € 29 en tot een stijging van de IAB met 0,04 procentpunt12.

  • f. Bedrijfskosten en overige kosten verzekeraars

    In de begroting 2017 heeft VWS voor 2017 voor deze post gerekend met € 1,0 miljard als saldo van € 1,1 miljard beheerskosten en € 0,2 miljard beleggingsopbrengsten. Bij de premiestelling 2017 hebben de verzekeraars bij deze post rekening gehouden met € 1,5 miljard als saldo van bedrijfskosten, overige kosten en beleggingen. In deze begroting wordt gerekend met € 1,3 miljard beheerskosten conform de realisatiecijfers voor de afgelopen jaren. De daling van € 0,2 miljard ten opzichte van de € 1,5 miljard waarmee verzekeraars rekenden bij hun premiestelling 2017 leidt tot een daling van de nominale premie van € 8. De inkomensafhankelijke bijdrage stijgt daarentegen met circa 0,05 procentpunt, omdat bij de vaststelling van de IAB ten tijde van de begroting 2017 nog werd gerekend met een saldo van beheerskosten en beleggingsopbrengsten van € 1,0 miljard.

  • g. Overige posten en afronding

    De ontwikkelingen bij de overige baten van het fonds leiden tot kleine bijstellingen. Deze effecten plus afrondingsverschillen leiden per saldo tot kleine bijstellingen van de nominale premie en de inkomensafhankelijke bijdrage.

Tabel 15 Premieoverzicht Zvw1
 

2016

2017

2018

Inkomensafhankelijke bijdrage normaal (in %)

6,75

6,65

6,90

Inkomensafhankelijke bijdrage verlaagd (in %)2

5,50

5,40

5,65

Nominale rekenpremie

1.288

1.326

1.315

Nominale opslagpremie (gemiddeld)3

– 89

– 36

47

Nominale premie totaal (gemiddeld)3

1.199

1.290

1.362

Nominale premie totaal 18-

0

0

0

Verplicht eigen risico

385

385

400

Standaardpremie3

1.468

1.530

1.604

Maximale zorgtoeslag eenpersoonshuishouden3

998

1.066

1.197

Maximale zorgtoeslag meerpersoonshuishouden3

1.905

2.043

2.237

Bron: VWS

1

Afgezien van de inkomensafhankelijke bijdrage betreft dit jaarbedragen in euro.

2

De zelfstandigen en gepensioneerden betalen de verlaagde inkomensafhankelijke bijdrage.

3

Het cijfer 2018 betreft een raming.

De zorgtoeslag

De Wet op de zorgtoeslag bepaalt dat een huishouden maximaal een bepaald percentage van het inkomen dient bij te dragen aan de nominale premie en het verplicht eigen risico. De hoogte van de zorgtoeslag wordt bepaald door de standaardpremie (de geraamde gemiddelde nominale premie voor een zorgverzekering plus het geraamde gemiddelde te betalen bedrag vanwege het verplicht eigen risico) en het huishoudinkomen van de ontvanger13.

Het kabinet heeft besloten dat de percentages die bepalen hoeveel een huishouden zelf moet betalen dalen van 2017 op 2018. Het normpercentage voor alleenpersoonshuishoudens daalt ten opzichte van 2017 met 0,315%-punt. Het normpercentage voor meerpersoonshuishoudens daalt ten opzichte van 2017 met 0,305%-punt. Deze daling is het saldo van een stijging van 0,015%-punt waartoe is besloten door het kabinet Balkenende IV en een daling waartoe is besloten in het kader van de koopkrachtbesluitvorming 2018.

De raming voor de standaardpremie 2018 bedraagt € 1.604. Dit komt overeen met de eerder genoemde raming van de nominale premie van € 1.362 plus het geraamde gemiddelde eigen risico. Per saldo zal door de ontwikkeling van de standaardpremie, de stijging van het wettelijk minimumloon en de hiervoor beschreven bijstellingen van de percentages de stijging van de nominale premie en het gemiddeld eigen risico voor rechthebbenden op zorgtoeslag meer dan volledig worden gecompenseerd via een stijging van de zorgtoeslag. Voor een alleenstaande met een minimuminkomen stijgen de gemiddelde nominale premie plus het gemiddeld eigen risico samen met € 74, terwijl de zorgtoeslag stijgt met € 131.

De zorgtoeslag die de Belastingdienst/toeslagen in 2018 uitkeert wordt gebaseerd op een geactualiseerde inschatting van de hoogte van de nominale premie nadat de zorgverzekeraars hun premie bekend hebben gemaakt.

4.3.2. Wet Langdurige Zorg (Wlz)
Tabel 16 Exploitatie en premiestelling Wlz (bedragen x € 1 miljoen)1
 

2016

2017

2018

FONDS LANGDURIGE ZORG

     

Uitgaven

19.823,0

20.445,6

21,811,9

– Zorguitgaven

19.666,6

20.269,2

21.620,3

– Beheerskosten

156,4

176,4

191,6

       

Inkomsten

19.246,1

20.331,6

23.011,1

– Procentuele premie

14.207,6

14.956,9

17.554,5

– Eigen bijdragen

1.882,9

1.858,0

1.879,1

– BIKK

3.382,2

3.516,7

3.577,5

– Overige baten

– 226,6

0,0

0,0

       

Exploitatiesaldo

– 577,0

– 114,0

1.199,2

       

Vermogen Algemeen Fonds

381,7

267,7

1.466,9

       

Procentuele premie (in %)

9,65

9,65

9,65

Bron: VWS

1

Door afrondingsverschillen kan de som van de delen afwijken van het totaal.

De uitgaven in het kader van de Wlz worden gefinancierd uit het Fonds Langdurige Zorg (Flz).

Tabel 16 geeft een overzicht van de uitgaven en inkomsten van dit fonds.

De uitgaven in deze tabel komen overeen met de Wlz-uitgaven uit tabel 6.

De inkomsten van het fonds worden gevormd door de premie-inkomsten, de eigen bijdragen en de Bijdrage in de Kosten van Kortingen (BIKK). De Wlz-premie is in de begroting 2015 vastgesteld op 9,65% omdat met dit percentage en de toenmalige ramingen per ultimo 2017 een vermogen van circa nul in het Flz zou ontstaan. Op basis van de huidige ramingen lijkt er per ultimo 2017 een vermogen van € 0,3 miljard te resulteren. Dit vermogen ontstaat als saldo van hogere uitgaven en hogere premie-inkomsten. Die inkomsten vallen hoger uit omdat de grondslag waarover de Wlz-premie wordt geheven hoger uitvalt vanwege de meevallende economische ontwikkeling. Omdat de premie-inkomsten (vanwege de hoge economische groei en het geraamde kaspatroon) harder stijgen dan de uitgaven resulteert er in 2018 een overschot in het Fonds langdurige zorg.

4.4 Wat betaalt de gemiddelde burger aan zorg?

Figuur 6 laat zien dat de gemiddelde volwassene in Nederland in 2018 op basis van de ramingen in deze begroting € 5.721 betaalt aan collectief gefinancierde zorg. Dat betreft niet alleen de nominale premie en de eigen betalingen (eigen risico en eigen bijdragen Wlz). Een Nederlander betaalt gemiddeld ook een fors bedrag aan Wlz-premie. De inkomensafhankelijke bijdrage wordt voor een beperkt deel rechtstreeks door burgers betaald (gepensioneerden en zelfstandigen) en voor het grootste deel door werkgevers. Dat laatste deel beïnvloedt de loonruimte en is daarom wel meegenomen. Via de zorgtoeslag ontvangt de gemiddelde burger een bedrag ter gedeeltelijke compensatie van de nominale premie en het eigen risico. Als laatste is het bedrag meegenomen dat via belastingen wordt gemiddeld opgebracht ter dekking van de begrotingsgefinancierde zorguitgaven, de rijksbijdragen en de zorgtoeslag.

Het bedrag dat de gemiddelde burger bijdraagt aan de zorg stijgt van 2017 op 2018 met 3,7%. Dit is het saldo van een aantal, deels samenhangende ontwikkelingen. Zo stijgt de nominale premie van 2017 op 2018 omdat de rijksbijdrage HLZ daalt van 2017 op 2018. Die dalende rijksbijdrage leidt ertoe dat via belasting minder hoeft te worden opgebracht. Daarnaast hangt de stijging van de zorgtoeslag rechtstreeks samen met de stijging van de nominale premie.

De bedragen in de figuur zijn een gemiddelde per volwassene. Sommige mensen betalen meer en anderen betalen minder. Hoeveel iemand precies betaalt is afhankelijk van zijn inkomen (en bij recht op zorgtoeslag ook van het inkomen van zijn partner). Huishoudens met een laag inkomen betalen minder dan € 5.721 per persoon en huishoudens met een hoger inkomen meer, omdat de meeste posten inkomensafhankelijk zijn. Dat is het geval bij de inkomensafhankelijke Wlz-premies, de inkomensafhankelijke bijdrage Zvw (IAB), de inkomensafhankelijke eigen bijdrage Wlz en de belastingen. Omdat huishoudens met een laag of middeninkomen een inkomensafhankelijke zorgtoeslag ontvangen ter compensatie van de nominale premie en het eigen risico, geldt ook bij de nominale premies en het eigen risico dat de nettolast hiervan in samenhang met de zorgtoeslag toeneemt met het inkomen.

Figuur 6: Lasten per volwassene aan zorg in 2017 en 2018 (in euro’s per jaar)

Figuur 6: Lasten per volwassene aan zorg in 2017 en 2018 (in euro’s per jaar)
4

In de wet is ook vastgelegd dat indien de gerealiseerde verhouding niet één-op-één is, er een correctie plaatsvindt in volgende jaren. Dit betekent dat als de verhouding van de gerealiseerde inkomsten in enig jaar anders uitvalt dan beoogd (bijvoorbeeld omdat de inkomensafhankelijke bijdrage € 200 miljoen tegenvalt), er in een volgend jaar allereerst weer wordt uitgegaan van een 50/50-verdeling (waardoor de inkomensafhankelijke bijdrage € 200 miljoen meer stijgt dan de nominale premie), maar daarnaast in vier jaar de «fout» van € 200 miljoen wordt weggewerkt door de inkomensafhankelijke bijdrage € 50 miljoen hoger vast te stellen dan het nominale deel.

5

Voor 2016 en 2017 is de reserveopbouw bij verzekeraars technisch bepaald als het saldo van de in deze begroting geraamde inkomsten van verzekeraars uit nominale premie, eigen betalingen en de vereveningsbijdrage enerzijds en de in deze begroting geraamde uitgaven van verzekeraars anderzijds.

6

De nominale premie en de IAB dienen beide met € 1,5 miljard te stijgen als bijdrage in de totale uit premies te financieren kosten. De stijging van de nominale premie komt lager uit vanwege twee redenen. De stijging van de opbrengst van het eigen risico en de rijksbijdrage kinderen drukt de stijging van de nominale premie met € 0,3 miljard. Daarnaast leidt de 50/50-systematiek tot een beperking van de stijging. De verzekeraars hebben hun premie 2017 € 0,7 miljard hoger vastgesteld dan geraamd in de begroting 2017. De actuele raming van de IAB-inkomsten is € 0,6 miljard hoger dan in de begroting. Hierdoor is de beoogde 50/50-verdeling in 2017 niet bereikt. Om in 2018 weer op een 50/50-verdeling uit te komen dient de nominale premie te dalen en de IAB te stijgen. Verder leidt het corrigeren van de «fout» in de 50/50-verdeling over oude jaren tot een neerwaarts effect op de nominale premie en een opwaarts effect op de IAB. Over de jaren 2006 tot en met 2017 heeft de IAB naar huidige inschatting € 2,8 miljard meer opgeleverd dan de nominale inkomsten. Deze € 2,8 miljard dient in vier jaar te worden gecorrigeerd. Daarom wordt de IAB in 2018 € 0,7 miljard lager vastgesteld dan de raming van de nominale inkomsten. In de begroting 2017 was deze correctie nog € 0,8 miljard. Per saldo dient de nominale premie hierdoor € 1,1 miljard te stijgen.

7

Zie voetnoot 6.

8

Het cijfer 2016 is incidenteel vertekend wegens kas/transactieverschillen.

9

De hoogte van het normvermogen resulteert uit het cumulatieve effect van de zogenoemde DBC-hobbels. Dit betreft het gevolg van de introductie van DBC’s in de ggz in 2008 (– € 1.637 miljoen), de introductie van DBC’s in de geriatrische revalidatie in 2013 (– € 83 miljoen), het afschaffen van DBC’s in de jeugd-ggz bij overheveling naar de gemeenten in 2014 (+€ 346 miljoen) en de DBC-duurverkorting in de MSZ in 2015 (+ € 685 miljoen). Cumulatief is dit – € 689 miljoen en vormt daarmee het normvermogen vanaf 2015.

10

Het eigen risico wordt jaarlijks geïndexeerd conform de stijging van de zorguitgaven. De uitkomst van deze berekening wordt naar beneden afgerond op veelvouden van vijf euro.

11

De stijging van de opslagpremie met € 1,1 miljard is het saldo van hogere beheerskosten/exploitatiesaldi bij verzekeraars (€ 0,9 miljard) en het wegvallen in 2018 van het deel van de meevaller bij de zorguitgaven dat in 2017 toekomt aan de verzekeraars (€ 0,2 miljard). De stijging van de rekenpremie is het saldo van de stijging van de nominale premie (€ 1,1 miljard) en de stijging van de opslagpremie (€ 1,1 miljard).

12

De uitgavenmeevaller en de lagere inzet van reserves hebben een afwijkend effect op reken- en opslagpremie. Als de kleinere inzet van reserves in 2017 was verwerkt in de begroting 2017, dan zou deze net als nu is gebeurd voor 100% zijn neergeslagen in de opslagpremie. Er zou dan echter ook een lagere rekenpremie zijn vastgesteld (die de bijdrage aan verzekeraars zou laten stijgen in combinatie met een stijging van de IAB). De lagere rekenpremie moet nu nog worden verwerkt. Als de uitgavenmeevaller al in de begroting 2017 verwerkt zou zijn, dan zou deze hebben geleid tot een daling van de rekenpremie en de IAB, maar niet tot een effect op de opslagpremie. De meevaller is nu juist volledig verwerkt in een lagere opslagpremie. Via een hogere opslagpremie en een lagere rekenpremie wordt dit effect nu gecorrigeerd. Per saldo leidt de 50/50-correctie dus tot een lagere rekenpremie en een hogere opslagpremie.

13

Er geldt niet één percentage over het gehele inkomen. Elk huishouden dient een percentage van het minimumloon bij te dragen en huishoudens met een inkomen boven het minimumloon, dienen daarenboven nog een (ander) percentage van hun inkomen boven het minimumloon bij te dragen, Als de standaardpremie hoger is dan het bedrag dat het huishouden dient bij te dragen, wordt het verschil gecompenseerd via de zorgtoeslag.

Licence