Het niet-beleidsartikel 91.1 «Algemeen» bestaat voor een groot deel uit apparaatsuitgaven die niet direct toe te rekenen zijn aan één van de operationele doelstellingen binnen de Justitiebegroting. Het betreft voornamelijk stafdiensten die werkzaamheden verrichten voor de Justitieorganisatie als geheel.

Naast de apparaatsuitgaven van de stafdiensten zijn ook de apparaatsuitgaven van de beleidsonderdelen onder dit niet-beleidsartikel opgenomen. De uitgaven voor het beleid (de programma-uitgaven) zijn opgenomen onder de beleidsartikelen. Omdat de hier opgenomen apparaatsuitgaven niet direct toe te rekenen zijn aan de uitvoering van het beleid, zijn deze opgenomen onder het niet-beleidsartikel. De beleidsartikelen 11 «Nationale rechtsorde» en 17 «Internationale rechtsorde» zijn de enige beleidsartikelen waarop ook apparaatsuitgaven zijn ondergebracht.

Tevens zijn bij niet-beleidsartikel 91.1 uitgaven opgenomen van de directoraten-generaal en hun staven en de uitgaven voor de politieke en ambtelijke leiding van het departement.

In incidentele gevallen komt het voor dat – ter voorkoming van veel administratieve werkzaamheden – ten laste van niet-beleidsartikel 91.1 (centraal) uitgaven worden geboekt die betrekking hebben op de gehele Justitieorganisatie. Het gaat hierbij altijd om uitgaven van een relatief gering materieel belang.

Verzameluitkering

De wettelijke grondslag van de verzameluitkering is artikel 16a van de Financiële-verhoudingswet (Fvw) en is op grond van het 2e lid van genoemd artikel van de Fvw opgenomen in de departementale begroting onder «Algemeen».

De verzameluitkering is één specifieke uitkering, waarin departementale beleidsthema’s zijn opgenomen waarvoor jaarlijks per beleidsthema gemiddeld maximaal 10 miljoen euro totaal wordt verstrekt aan provincies, gemeenten en/of gemeenschappelijke regelingen. Het betreft beleid dat ondanks expliciete afweging niet via eigen financiering door medeoverheden, via algemene uitkeringen of door bundeling met andere specifieke uitkeringen kan worden gefinancierd. Met de verzameluitkering worden taken en bevoegdheden gedecentraliseerd en worden bestuurslasten verminderd.

De verzameluitkering bevat het thema «Nazorg». De nazorg betreft het begeleiden van ex-gedetineerden terug in de maatschappij. Het bedrag is bestemd voor de versterking van de gemeentelijke coördinatie. Een uitgangspunt is dat de uitkering wordt verdeeld via centrumgemeenten door middel van een nader uit te werken verdeelsleutel. De uitvoering van de motie Spekman is eveneens als thema «Experiment perspectief ex-amv’s» in de verzameluitkering opgenomen.

Daarnaast bevat de verzameluitkering het Faciliteitenbesluit opvangcentra asielzoekers. Tot en met het jaar 2009 verzorgde het COA de uitbetalingen aan de gemeenten. Vanaf 1 januari 2010 vindt de uitbetaling aan gemeenten via de verzameluitkering plaats.